Sen ne Muhteşemsin Foz do Iguaçu!

Bu yıl sömestr tatilinde beklemediğim kadar çok "en" ve "ilk" yaşadım. Tatile gidilen yer Brezilya olunca bu durum çok da şaşılacak bir şey değil aslında. Şimdiye kadar yaptığım en uzun uçak yolculuğu, kıta ve mevsim değiştirdiğim ilk tatil olarak Brezilya adını altın harflerle çoktan kazıdım. İki hafta böylesine büyük bir ülke için az ancak güzel ve şahane şeyler yaşamak için iyi bir zamandı.
Aslında anlatmaya şu noktadan başlasam iyi olur, neden durduk yere Brezilya`ya gittik? Sadece tatil değil elbet, bir süredir gönül bağım var Brezilya ile. Eşimin bir proje için orda olması doğal olarak bu yılki tatil rotasının yönünü değiştiriverdi. "İyi ki" dedirten güzel ve bir o kadar da ilginç günler yaşadık.
Evet, ülke büyük, çok büyük hatta. São Paulo ve Rio de Janeiro`yu gezdik gezmesine de benim için tatile damgasını vuran tek yer vardı: Foz do Iguaçu! (Iguazu Şelaleleri)

İlk birkaç günümüzü São Paulo`da geçirdikten sonra planladığımız gibi şelaleleri görmek için uçakla Foz de Iguaçu`ya gittik. Avianca Brazil ile yaklaşık 1 saat 45 dakika sonra Iguazu`ya ulaştığımızda inanılmaz nemli bir hava bize hoş geldiniz dedi. Cep telefonundan hava durumuna baktığımda %100 nem gördü bu gözler:)
Şelalelerin büyük bir kısmı Arjantin tarafında, kimine göre o taraf kimine göre bu taraf güzel. Brezilya tarafı şelalere daha yakın, daha coşkulu. Arjantin tarafı, daha panoramik, daha büyük ve doğrusunu isterseniz benim daha çok sevdiğim taraf oldu. Biz Brezilya tarafında konaklayıp önce Arjantin tarafına geçmeyi planladık. Bu yüzden ulaştığımız gün araç kiralayıp, ihtiyacımız kadar Arjantin para birimi olan pezoyu temin ettik. Kalabalığa kalmadan rahat gezebilmek için ertesi gün sınırdan geçmek üzere erkenden yola çıktık. Hatta düşündüğümüzden biraz geç çıktık diye bıdı bıdı ettik birbirimize. (çünkü biz tatillerde eziyet olsun diye kör karanlıkta uyanırız) Yaklaşık yarım saat sonra ulaştığımız sınırda hiç beklemeden ve problemsiz Arjantin tarafına geçtik. Bir ara telefona bakarken saate gözüm takıldı ve fark ettik ki Brezilya ve Arjantin arasında 1 saat fark var (bunun yaz saati uygulamasından dolayı olduğunu sonra öğreniyorum) ve bu da bize milli parka daha da erken girebilmek için avantaj sağladı, tüm aile derin bir nefes aldı:)

Yol boyunca yer alan uyarı tabelalarına ne demeli?
Arjantin sınırından milli parka giden yol nasıl güzel anlatamam! Gördüğüm, bildiğim, kafamdaki yeşil şehirler, yeşil alanlar bir anda uçtu gitti. Bütün bu tatilde gördüklerimden sonra çıta o kadar yükseldi ki artık Türkiye`de ormana orman, parka park demeden önce bi`durup düşünürüm.

Sabah açılış saatinde orada olmamıza rağmen girişte böyle bir kalabalık vardı. Yaz mevsimi olduğundan gittiğimiz yerlerde yerli turist çoktu. Ancak turistik yerler düzenli ve sistematik, öyle uzun süren kuyruklarla karşılaşmadık. Biletlerin bazıları internetten alınabiliyor veya sıraya girmek istemeyenler çoğu zaman girişte yer alan makinelerden bilet temin edebiliyor. Biz de öyle yaptık.

Milli park içinde birçok kez karşılaşacağımız maymunlar ve koatiler için olan uyarıları pek çok yerde görmek mümkün. Koati, rakunun akrabası memeli bir hayvan. Maymunlar gibi koatiler de her yerde karşımıza çıktı. Onları beslemek, dokunmaya çalışmak kesinlikle yasak. Koatiler elinizde yiyecek görürse ve siz direnç gösterirseniz saldırgan olabiliyor ve tırnakları çok güçlü olduğundan yaralanmalar da yaşanabiliyor. İnsandan pek kaçmıyorlar, bir çocuğun ve bir kez de yaşlı bir teyzenin elinden yiyeceğini çalarken tanık olduk. Buna rağmen çok sevimli olduklarını belirtmeden geçmeyeyim. İnsan okşamak hatta kucağına alıp sevmek istiyor:)

Gelelim asıl konumuz şelalelere... 
Portekizce Cataratas do Iguaçu, İspanyolca Cataratas del Iguazú adı verilen şelaleler Brezilya ve Arjantin sınırında yer alıyor. Şelalerin nehirle birleştiği yerde ise üç ülke sınırı var: Arjantin, Brezilya ve Paraguay. Guarani dilinde Yguazu "büyük su" demek. (Y su, guasu büyük) Şelalelerin iki tarafı da UNESCO tarafından koruma altına alınmış; Arjantin 1984, Brezilya 1986.
Şelalelerin büyüklüğünü rakamlarla anlatmak istersem şöyle ifade edeyim: genişliği 2700 metreyi bulan, çoğunluğunun yüksekliği 64, bazılarının ise 82 metre olan ve toplamda 20 büyük ve 255 küçük şelaleden bahsediyorum! Rakamlardan da anlayabileceğimiz gibi dünyanın en büyük şelalesi ünvanını boşuna almamış! Şelalelere doğru yürürken duyduğumuz coşkulu sesin sahibiyle ilk defa karşılaşmamız müthiş etkileyiciydi! En son bu duyguyu İzlanda`daki Gullfoss`u gördüğümde hissetmiştim. Evet, sonuçta neyle karşılaşacağınızı yaklaşık olarak biliyorsunuz ama canlı kanlı görmek apayrı bir görsel şölen. Söylentiye göre Eleanor Roosevelt burayı gördüğünde "zavallı Niagara" demiş.

Milli park içinde şelalelere gitmek için farklı yollar var. Aslında girişten itibaren hiç yürümek istemezseniz binebileceğiniz tren var. Biz ne yaptık, elbette yürüdük! Bu yüzden tadını çıkara çıkara, hayvanları göre göre ilerledik. Zaten zorlu bir patika falan değil, nemli havayı saymazsak yürümesi gayet rahat. Biz sadece yürüdük ama aslında günü farklı değerlendirmek isteyenler için farklı aktiviteler de (rafting, safari, helikopter turu) var. Detaylar için Parque Nacional Iguazú

Fotoğrafını çekebildiğimiz dostlardan bazılarını yukarıda görüyorsunuz. İlk defa koatileri gördüğümüzde sessiz bir çığlıkla birbirimize gösterdik, sonrasında maymunlar, dev kelebekler (yaklaşık 800 çeşit kelebek türü bu bölgede yaşıyor), su kaplumbağaları, örümcekler, karıncalar, adını sanını bilemediğim tuhaf böcekler, kuşlar derken bu duruma alıştık. Günün sonuna doğru artık kimse kimseye bir şey göstermez oldu:) Ertesi gün Brezilya tarafında da hemen hemen aynı çeşitlilik devam etti. 

Bu son iki fotoğraf da Brezilya tarafından. Bu tarafta şelalelere daha yakınsınız gerçekten, hatta fazla yakın. Girişteki park yerinde yağmurluk satmak isteyenlerden ne kadar yakın olacağımız belliydi:) Brezilya tarafı da düzenli ve kalabalığa rağmen yine hiç sıra beklemedik. Burada şelalelere kadar mesafe epey olduğundan girişte ücretsiz otobüsler var ve zaten şelalelere sadece bu otobüslerle gidebiliyorsunuz. Brezilya tarafının detayları için Cataratas do Iguaçu

Şelaleri görüp, gelmişken üzerindeki platformda da yürüyeyim derseniz işte o zaman ıslanmayı göze alacaksınız. Ben ve çocuklar ortasından döndük, hiçbir işi yarım bırakmayan eşim sonuna kadar gitti tabii:) 

Toplam üç gün geçirdiğimiz bölgede suya, yeşile, ormana, hayvanlara, zengin bitki örtüsüne, güneşe, yağmura doyduk. Doğanın muhteşemliği karşısında insanoğlunun acizliğini bir kez daha derinden hissettik. São Paulo ve Rio de Janeiro bu gördüklerimizin yanında çerez kaldı.

Devamı gelecek...

Not: Fotoğrafların tamamı bize ait, izin almadan kullanmadığınız için teşekkürler.