Yine Bi` Gün Sakız`dayız...

Ne var bu adada bu kadar gidip görecek diye sorsanız cevabın herkesi memnun edeceğinden şüpheliyim. Öyle ya herkesin tatil, huzur, mutluluk beklentisi farklı. Bence şöyle, bence böyle kısmına uzun uzun girmiyorum, ki daha önce yazdığım birkaç Sakız Adası yazılarından durumu anlayabilirsiniz.
http://www.mutlueller.com/2015/04/pirgi-pyrgi.html
http://www.mutlueller.com/2015/04/mesta-mesta.html
http://www.mutlueller.com/2015/05/sakz-adasndan-notlar.html

Geçtiğimiz haftaki bu kısacık tatil için kendimize birkaç alternatif sunup yine Sakız Adası`nda karar kıldık. Adanın bilmediğimiz köşelerini keşfetmek üzere Çeşme`den yola çıktık. (Ulaşım, bilet vs. için yukarda verdiğim linklere tıklayabilirsiniz.)

Adanın kıyı şeridindeki kafelerin sırasında yer alan eski bir binanın kapı kolu ürkütücü değil mi sanki biraz?

Konaklamak için yine Kampos bölgesini tercih ettik. Hep diyorum adada öyle ultra lüks, her şey dahil tarzı bir turizm anlayışı yok. Bizimki şöyleydi: temiz yatak, ada ürünlerinden kahvaltı, kuş cıvıltıları, uçsuz bucaksız turunç bahçeleri önünde. Köylerde de kalınabilir, ancak merkeze yakın olayım dersen Kampos bunun için en doğru adres.

Kampos deyince aklımıza hemen iki aracın zor geçtiği dar sokaklar, hava şartlarından korunmak için bahçe duvarları yüksek görkemli evler ve turunç kokulu bahçelerindeki tarihi sarnıçlar geliyor. (Bölge hakkında daha detaylı bilgi için http://www.chios.gr/en/kampos-of-chios )



Koruma altındaki bölgede restore edilmiş ve çoğu otel olarak hizmette olan yapılar kadar aralarda hiç dokunulmamış harika evler, bahçeler de görmek mümkün. Ne hayatlar, ne hayaller geçti gözümüzün önünden.

Citrus`a yine uğradık, bu defa daha önce kapalı olan müzesini de gezip yine reçellerine dadandık.

Küçük, derli toplu özenli bir müze, giriş ücretsiz. Citrus`un kafesinde soluklanıp, müzeye uğrayıp, reçellerine de göz atarsanız adada yapılması gerekenler listesine bir çentik atmış olursunuz.

Ritüeli bozmayıp mis kokulu dağ kekiği toplamak için tepeye tırmandık yine.

Kaldığımız birkaç gün boyunca kararsız olan hava, bir günü de sağnak yağmura bıraktı. O gün merkezde yer alan Sakız Denizcilik Müzesi`ne uğradık. Bağışlanan tarihi bir köşkün içinde Sakız`ın denizcilik tarihi, denizciliğe verdikleri önem ve katkılarıyla ilgili ufak bir yolculuk yaptık. Denizcilik Müzesi bir yana, köşke hayran kaldım. Girişler ücretsiz, dilerseniz vakıf için ufak bir bağışta bulunabilirsiniz.

11.yüzyılın ortalarında inşa edilen ve Unesco tarafından koruma altında olan, adanın önemli yerlerinden biri olan Nea Moni`ye yine uğradık. İlginç, terk edilmiş, mistik bir havası var buranın. İki kez gelip daha önce göremediğimiz küçük müzesi bu kez açıktı.

Nea Moni`de bu küçük bir müze dışında bir de yemek odası var. Burası da normalde kilitli, o gün müzeyle birlikte burayı da ilk kez görmüş olduk.

Masanın etrafındaki delikler toplam 48 adet, çatal bıçak koymak için yapılmış.

Balıkçı köyü Lithi.

Uyuyan güzele Sakız sokaklarında rastladık. İnsanın yanına yatıp uyuyası geliyor, bu nasıl uyumak böyle:)

Bu Sakız ziyaretinde diğerlerinden farklı olarak beni en çok heyecanlandıran bir akşam Trio Chios`u dinlemeye gitmemiz oldu. Çok öncelerden bildiğimiz bu mütevazı grubu belki hatırlayanlarınız olacaktır. Doublemoon etiketiyle, Hüsnü Şenlendirici ve Trio Chios 2010 yılında gerçekleştirdikleri bir proje ile arşivlik bir albüme imza atmıştı. Albümün adı: "Ege`nin İki Yanı" Arşivlik lafını şık durduğu için yazmıyorum, alın atın arşive. Dinlerken beni hatırlarsınız:)

Sesini açın, kapatın gözlerinizi ve dünyadaki tüm güzellikleri geçirin kafanızdan...


Not: Fotoğrafları çeken eşim Niels`e teşekkürler. İzinsiz kullanmayın lütfen.