Ahşap Kasa Yenilenmesi

Yanından geçtiğim çöplere alıcı gözüyle bakmak benim için gayet normal bir durumken, çocuklar için çoğu zaman bu bir gülme nedeni olmuştur. Geçen yıl çocukları okula bıraktığım yolda her gün yol kenarında gördüğüm beton mantara gözümü fena dikmiştim. Mantarın bir yanı biraz hasarlıydı ama amacım onu alıp çocuklarla boyayıp bahçeye falan koymaktı. (biliyorum çok fantastik(!) bir düşünce) Bu düşüncemi söyleyince artık o mantar "benim mantar" olmuştu. Ne zaman görsek "anne senin mantar duruyor/ıslanıyor/yan yatmış" vs. diye dalga geçtiler benimle. Özellikle almaya niyetlenip betondan bir mantarın ne kadar ağır olduğunu anlar anlamaz yere bırakmamla:) Evet, mantar hâlâ aynı yerde.

Yazının konusu olan kasaya gelince... Bizim buraya yeni açılmış olan Migros`un arka tarafından geçerken bu defa alımlı bir sebze/meyve kasasına takıldım. Baktım fena değil, ne yapabileceğimi bilmez halde alıp eve getirdim. Tabii bu arada çöp diye bahsettiğim kenara koyulan cinsten, yani bir şeyleri eşeleyip çöpten çıkarmıyorum diye not düşmeme gerek var mı bilmiyorum.

Neyse, kendisinin eve gelişiyle benim eyleme geçişim arasında uzun bir zaman geçti. Haftaya yaparım, yarın yaparım, belki öbür gün derken haftalar boyu sadece bakıştık.

Aslında tam bir öncesi & sonrası projesi oldu. Laf aramızda Before & After yazınca daha havalı oluyor bu bir gerçek. Sonrası kısmı bu, bir de bakalım öncesinde neler yapmışım:

Şöyle bir özet geçeyim: kasayı önce yıkadım, kuruduktan sonra zımparalamaya geçtim. Anladım ki kasa yamuk yumuk bir şey. Hadi neyse dedim, ahşap o kadar dandikdi ki zımparadan da sıkılıp bıraktım. Çivilerin bazıları iyi çakılmamıştı, onları düzelttim. Sonra geçtim boyaya. Beyaz boya kuruduktan sonra üzerini kafama göre renklendireyim diye düşünmüştüm. Sonra hatırladım ki benim resim, çizim kabiliyetim sıfır! Tam bu esnada yardımıma çocukların hayvan şablonları yetişti. Sanırım en zevkli kısım bu dinazorları boyamaktı. Çocuklar okuldan gelince Kai Felix de yan taraflardaki zigzaglar için yardım etti. Su bazlı boya kullandım, çabuk kuruyor. (Çok önce sprey boya almıştım ama hiç sevemedim nedense.) Kasaya yakından bakınca yapım hatası çok, o yüzden tavsiyemdir uzaktan bakın:) Kasa biraz sağlam olsaydı tekerlek takabilirdim, ki çok kullanışlı olurdu. Ya da sehpa niyetine de kullanabilirdim. 

Kasa hazırdı hazır olmasına da bu sefer de nerde kullanılacağına karar veremedik. Bu esnada kasayı en çok kullanan ise evin kedisi "Bal" oldu. İçine girip girip çıkmalar, bir komiklikler falan. 

Sonuç? Tüm ağırlığımı koydum ortaya. Aylardır dikiş odamda yerde yığılı duran kumaş artıklarının yeni yuvası bu şirin kasa oldu. 

Şimdi küçük bir kasam daha var, sıkılmazsam onu da benzeyen bir şekilde yenileyebilirim. Bu arada çöplere bakmaya devam...

Not: Fotoğrafları lütfen izinsiz kullanmayınız.