Mesta (Mestá)

Pirgi gibi Sakız köylerinden biri olan (sakız üreten köylere "Mastihohoria"deniyor) Mesta aynı zamanda en iyi korunmuş Ortaçağ köylerinden biri olma özelliğini taşıyor. (14.-15 yy.) Sakız Adası şehir merkezinin güney batısından 35 km.lik mesafede olan Mesta Köyü`ne sadece iki giriş mevcut, korsan saldırılarından korunmak için dar sokaklardan oluşan köyün kendisi bütünüyle labirent gibi inşa edilmiş.

Buraya daha önce ilk kez geldiğimde yaz mevsimi başlangıcıydı ve oldukça hareketliydi. Bu kez hem sezon daha açılmamış, hem de hava yağmurlu olunca köyün merkezi bile terk edilmiş hissi uyandırıyordu. Hatta o kadar ki köyde sadece biz vardık:)

Burada yemek molası vermeden önce hava yağmurlu da olsa ve yanımızdaki misafirleri de gezdirmek adına önce köyün mutlaka görülmesi gereken kiliselerinden biri olan Yeni Taksiyarhis Kilisesi`ne uğramadan dönemezdik.

Dışından ne kadar sade görünse de sonuçta tüm Ortadoks kiliseleri gibi içi bizi yanıltmıyor. İtiraf etmem gerekirse bu denli gösterişli olan Ortadoks kiliseleri (hatta Katolik kiliseleri de) bende hep aynı hissi uyandırıyor: bir ibadet yerinin bu kadar gösterişli olması şart mı duygusunu içimde yok edemiyorum. Bu şaşalı durumdan tamamen uzaklaşıp asıl amaca yönelmek gerekmez mi? Kim bilir belki bunları kafamda sorgulamadan önce birkaç din kitabı yutmam gerekir...

Sakız Adası`nı turist olarak en çok bizler ziyaret ettiğimizden adada Türkçe bilen birine rastlamak ya da restoranda Türkçe menü görmek çok şaşırtıcı değil elbette. Kilisede de Türkçe yazılmış uyarılarla karşılaştık. Biz ziyaret ettiğimiz kiliselerde fotoğraf çekerken bile tereddüt ederiz, içeride dua edenler varsa çekmeyiz. Yüksek sesle konuşmayız, neredeyse parmak ucunda yürürüz. "Şöyle bir papaz koltuğuna oturup fotoğraf çektireyim" aklımın köşesinden geçmez mesela. ("buraya oturmayın" uyarıları vardı da)

Kiliseden sonra yaprak sarmaya nerden geldik:) Acıkan karnımızı doyuralım dedik ancak doğru dürüst açık bir yer bulamadık. Tam ümidi kesmiş sağnak yağış altında merkezi terk etmeye karar vermişken bir lokanta sahibi bizi içeriye buyur etti. Küçücük lokantadan büyük bir masa dolu insanı dışarı çıkararak. Onların akrabalık ilişkileri bizim gibi. Lokantada çalışan herkes akraba, kızı, oğlu, kayınvalidesi, eşi vs. Öğle vakti olduğundan az ama öz taze pişmiş yemekler önerdiler. Kaç gündür balık ve meze yemekten bıkmış biri olarak yaprak sarmayı görünce gözüm döndü nerdeyse:) Taze ve ince yaprağıyla anneminkileri aratmadı. (annem duymasın) Yemeklerin bazıları hemen geldi, diğerleri için biraz beklerken elektrikler kesildi! Diyorum ya hep çok benziyoruz:) Bu eski köylerde gezerken gözümüze çarpan hep elektrik kabloları oldu. Bu labirent, dar, kale gibi sokaklarda sarkan kabloları her yerde görebilirsiniz. Sanırım doğru dürüst hat çekmek çok da kolay olmasa gerek.

Aslında bu dar sokaklarda el yapımı çok hoş ürünler satan dükkanlar var. Yazın gelirseniz ve eğer "siesta" saatlerine de rastlamazsanız çok seversiniz.

Gezmeyi seven çocuklar büyütüyoruz iyi ki! Yaşıtlarına göre iyi yürüyorlar ve sıkılmadan bizimle gezebiliyorlar.

Bu son fotoğraf daha önceki Mesta ziyaretimizden. Güneşte mayışmış Mesta kedileri...


Bir önceki Pirgi yazısında da bahsettiğim gibi Sakız Adası`nda araç kiralamadan veya tur şirketi olmadan adada hareket etmek oldukça zor. Ancak her şeye değer. Bu güzel Sakız köylerini görmeden sakın dönmeyin...

Not: Lüften fotoğrafları izinsiz kullanmayınız.