Çıkarın Dantellerinizi!

"Eskiye rağbet olsa bit pazarına nur yağardı" der büyükler. Yani eski, modası geçmiş şeylerin pek itibarı yoktur demek isterler. Her ne kadar eski usul kullanmasam da dantelleri elbette bunun dışında tutarım, ki annemden, çocukluğumdan kullanılmış danteller benim için daha da değerlidir. Konuyla ilgili uzun uzun yazmışlığım varken ve nedense blogun en popüler postu iken bilmem kaçıncı baskı yapmayayım: http://www.mutlueller.com/2013/02/metamorfoz-danteller.html
Evdeki dantel popülasyonunda pek azalma yok, bilakis topluyorum da sanki. Kaçıncı kez gittiğimi hatırlamadığım Behramkale`de teyzenin birinden satın aldığım danteller oldu mesela. El emeği yapan herkese olan saygımdan gittiğim yerlerde özellikle aranıyorum. Dantelden anladığımdan değil, göz zevkime göre seçip aldığım bu dantelleri sertleştirip bardak altlığı mı yapsam derken üzerinden bir sene çoktan geçti.

Kendi halinde bu sevimli minik danteller, hepi topu altı tane. Evdeki kumaşlardan da altı kare kesersem iş biter diye düşündüysem de itiraf ediyorum o kadar da kolay olmadı. Bakınız ilk fotoğraftaki potluklar:)

Dantelleri el dikişi ile belli olmayacak şekilde kumaşa diktim. Sonrasında malum altı parçayı da patchwork taklidi yaparak makinede birleştirdim. Bunu yaparken bir yandan da seneler önce patchwork kursunu neden bıraktığımı hatırladım: evet, bende sabır denen şey yok! (üretim hatası:))

Parçaları birleştirdikten sonra kenarına biye çekmeyi planlamıştım. O fikri de sonra sevmedim. Bu kısmı uzun uzun anlatabilirim ya neyse:) Arkası temiz olsun diye beyaz kumaştan astar diktim. Baktım ki bir şey eksik, kalpli kurdele geldi aklıma falan filan.

Gelelim soruya: sonuçtan memnun muyum? Detaylara takılmazsam evet. Minik bir örtüyle bu kadar meşgul olup mükemmeli yakalayamayınca haliyle takıntı yapıyor insan. Yine de şundan eminim ki severek kullanacağım. Hadi siz de çıkarın güzel dantellerinizi sandıklardan, çekmecelerden!


Not: Fotoğraflar bana aittir, lütfen izinsiz kullanmayınız.