Bilenler Bilmeyenlere Anlatsın Bir Zahmet!

Doğrusunu isterseniz bu seçim öncesi kaos ortamını uzun süredir yaşıyoruz ve belki de önemli bir tarihe birlikte tanık oluyoruz.
Bu geçen sürede hiç düşünmediğimiz kadar politikanın içindeydik, tartışma programları izleyip sinirleri gerdik, çeşitli senaryolar üzerine kafa patlattık, ülkeyi kurtardık/batırdık, 'tape'ler dinledik/bekledik, insanlıktan istifa edenlere tanık olduk, haber alma hakkımız elimizden alınınca teknoloji kurduna dönüştük...Tüm bunlar bitmiş de değil üstelik.
Bu ülkede 'insan' olabilen herkesin tek derdi var; barış içinde yaşamak. Bunu yaparken de çıkar ilişkilerinin ve paranın esiri olarak değil, insani değerlerin üst seviyede konuşulduğu bir ülke hayal ediyorum. Gerçekleştirme umudu olarak kendi adıma rahatlıkla söyleyebilirim ki kimin ne düşündüğünü umursamadan çocuklarımı bu doğrultuda yetiştiriyorum. Belki herkes bilmeyebilir ancak iki kültürlü bir aile olduğumuzdan sık karşılaştığım sorulardan biridir: "çocuklar Müslüman mı yoksa Hıristiyan mı?" Bu soruya karşı aklıma gelen ilk cevap: SANANE! Ancak bu cevabı her ortamda vermek mümkün olmadığından meraklısına toplu bir cevap olsun: ÖNCELİKLE İNSANLAR! Geri kalan kimseyi zerre igilendirmez, ben dahil. Aynı soru bazen de eşim üzerinden gelir: "eşin Müslüman oldu mu?" "Hey hey hey bi dakka, senin dinden ne anladığından şüphem var!" demek istiyorum. Ortak paydanın "insan" olduğu bir düşüncede tüm bunların ne önemi var!

Şurda anlaşalım; bizi ayrıştıran bu etiketleri bir tarafa bırakalım önce.
"Benim Müslüman kardeşime..." diye başlayan cümleler duymak istemiyorum ben artık!
Bilmem kaç parçaya bölünüp, sonra bunların birbirine nasıl nefret duyguları beslediğine tanık olmak istemiyorum. Her tür yasağa ısrarla kılıf uydurulan bir ülke istemiyorum. Mağdur edebiyatı duymak istemiyorum. Ormanları katledip yerine AVM, yol yapıp diktiği fidanlarla çevrecinin önde gideni olduğunu zanneden düşünceyi istemiyorum. Adalet sisteminin adamına göre işlediği bir yönetim istemiyorum. İnsanların cinsel tercihlerinden dolayı öldürülmesini istemiyorum. Bu yüzyılda çocuk evliliklerinden, kadına şiddetten bahsetmek bile istemiyorum. Hayvan haklarına, doğaya saygı duymayan bir yönetim istemiyorum. Sanatın, sanatçının hor görüldüğü bir ülke istemiyorum. İçi fena halde boşaltılmış demokrasi, laiklik kavramlarını ısrarla uygulamak isteyenleri istemiyorum. Çocuk sayıma, kürtajıma, içkime karışılmasını istemiyorum. Ahlâk anlayışının iki bacak arasından ibaret olduğunu düşünen zihniyeti istemiyorum. Haber alma özgürlüğümüzü desteklemesi gerekirken yandaş olan medya organlarını istemiyorum. Eğitim kalitesine bakılmaksızın her şehre bir üniversite mantığını istemiyorum. Üniversitelerin ve üniversite gençliğinin gücünü değerlendirmek varken bilimsellikten uzaklaştırılmalarına göz yumulmasını istemiyorum. Ülkemde savaş çığırtkanlığı yapılsın istemiyorum... Evet, insanca ve barış içinde yaşamak için istemediğim çok şey var...

Pazar günü seçim günü. Oy kullanmak ve oyumuza sahip çıkmak hepimizin görevi.
Moralimiz bozulmasın, yaşadığımız sürece umudumuz hep var. Atatürk`ün izinden yürüdüğümüz sürece de hep olacak.

Nutuk II, s. 208 / 1927

"Asırlardır olduğu gibi, bugün dahi milletlerin bilgisizliğinden ve taassubundan istifade ederek bin bir türlü siyasi ve şahsi maksat ve menfaat temini için dini, alet ve vasıta olarak kullanmak teşebbüsünde bulunanların, içeride ve dışarıda varlığı, bizi bu konuda söz söylemekten, ne yazık ki henüz uzak bulundurmuyor. İnsanlıkta, din hakkındaki duygu ve bilgi, her türlü asılsız hikayelerden sıyrılarak hakiki ilim ve teknik ışıklarıyla temizlenip mükemmel oluncaya kadar, din oyunu aktörlerine, her yerde tesadüf olunacaktır."