Önce açık hesapları kapatmalı. Kaldığımız yer belli, Peer Ole İzlanda yolcusu demiştik. Süre çalıştı, haftalar geçti, bir ayı tamamlayıp üzerine tatil yaptık çoktan. Zil takıp oynamadım, özledim elbette ama gene de benim için çok zorlu bir süreçti diyemem. Geçti gitti:)
Fotoğraflar (aksini belirtmediğim sürece) Peer Ole`den, anlatacaklarım konusunda da sadece aracı konumdayım...
Dönünce acaba ne kadarını anlatır diye aklımdan geçirdim hep, sonra unuttum bu düşüncemi. Havaalanından eve dönünceye kadar anlattı ve anlattı. Bir ara hiç susmayacak sandım:)CISV İzlanda`nın bu yılki teması "Light Your Fire". Her ülkeden 4 çocuk ve 1 lider katılıyor, İzlanda kampına toplam 12 ülke katıldı, ayrıca 5 ayrı ülkeden JC (Junior Counselors) adı verilen katılımcılar vardı.
Program hiç değişmiyor. İster Amerika`daki kampa katıl, ister Filipinler`deki...
Planlandığı gibi iki kez hafta sonu İzlandalı ailenin yanında kaldı. İlk geldiklerinde ve 2 hafta sonrasında. İkisi de farklı aileler. Kaldığı ilk ailede 9 çocuk varmış bu arada!
İzlanda Peer Ole`yi oldukça etkilemiş; özellikle gayzerler (sıcak su kaynakları), şelaleler, havanın soğuk olması, balina görmesi, müzeler, Vikingler, Troller, enfes tatlılar...
Peer Ole çektiği fotoğraflarla şaşırttı beni. Zaman zaman kendi parmağını çekse de bu işi kotarmış orası kesin!
Böyle olağanüstü ve doğal yerleri gezdiğinizi ve 11 yaşında olduğunuzu düşünün, etkilenmemek mümkün mü?
Kamp hayatı belli, her gün düzenli. Marşları, temizlik saatleri, aktiviteler, 'siesta' zamanları vs.
Duyduğuma ek olarak İzlanda grubunun günlüğü de kamp aktivitelerini anlamam için bana yardımcı oldu. Her gün olmasa da birkaç günde bir genel olarak neler yaptıklarını yazdılar.
Bu yıl CISV`de üst tema ise "insan hakları" idi. Bazı aktiviteler de bu doğrultuda yapıldı. Her ülke delegasyonuna insan haklarının yazılı olduğu bir liste verildi: düşünce ve din özgürlüğü, güvenlik, barış, demokrasiye katılım vb. Ve bu hakları önceliğine göre sıralamaları, nedenleri ile açıklamaları istendi. Görüldü ki, ülkelerin ve kültürlerin farklı öncelikleri olabiliyor. Çocukların ülkelerinde eksik olarak gördüklerine öncelik verdikleri gözlemlendi. Tüm çocuklar, 11 yaş çocuğundan beklenmeyecek bir sorumluluk sergiledi diye de eklemişler.
Kamp, böyle ağır aktivitelerle sürmedi elbette. Katılan her ülke belirlenen ulusal gecesinde (National Night) kendi halk dansını yaptı, yanında getirdiği tadımlık lezzetlerle ülkesini tanıttı. Bizimkiler kısa bir folklor gösterisi sundular, (dans etmeyi hiç sevmeyen Peer Ole çok da memnun değildi bu durumdan:)) yanlarına verdiğimiz lokum ve Antep Fıstığı ile ağızları tatlandırdılar.
Aktivitelerden biri "Rich and Poor". Anlamı şu: çocukları zengin, orta sınıf ve fakir olarak üçe ayırıyorlar. Tüm günü ona göre yaşıyorlar. Peer Ole fakir gruptaymış, sabah kahvaltısı bir odada sadece ekmek ve terayağı yemişler, yemek ise ortak kap içinden sadece pirinç. (dediğine göre dondurucudan çıkmış ve iğrenç) Zenginlerle konuşmaları yasakmış, gün içinde oynanan oyunlarda da Peer Ole`nin deyimiyle 'ezik' olmuşlar hep.
Diğer bir gün "Disability Day". Engelli insanları anlama kısaca. Çocukların kimi göremiyor, duyamıyor, konuşamıyor ya da kolu kırık, hatta yapışık ikizler...Engelli olmayan çocuk da var. Peer Ole günü dilsiz olarak geçirmiş. (dediğine göre çok konuştuğu için dilsiz olarak seçilmiş) "Çok sıkıcıydı konuşamamak" diye anlattı:) Hatta yemek yerken görme engelli bir arkaşına yardım etmesi gerekiyormuş. Konuşamadığından, arkadaşı da göremediğinden bir türlü anlaşamamışlar. Peer Ole, görebilen diğer arkadaşına kağıda yazmış, konuşabilen arkadaşı görmeyen arkadaşına anlatmış!
Siz hiç günü tersten yaşadınız mı? Peer Ole`ye sorun anlatsın:) Uyanıp "iyi geceler" demek, kahvaltı yerine akşam yemeği yemek, aktivitelere 3.den başlayıp geri gitmek, akşam olduğunda kahvaltı yapmak, "günaydın" deyip uyumaya giderek günü tamamlamak demek:) Ufak bir noktayı atladım: tüm bunları yaparken erkekler kız, kızlar erkek olarak günü geçiriyor:)
Aşağıdaki fotoğraf "Open Day" gününden. Her ülke kendi standını kurup, ülkesini tanıtıcı broşürler, ufak tefek tadımlıklar sergiliyor. Sonra sırasıyla gene halk danslarını yapıyorlar. Günün sonunda oraya davetli olarak gelen İzlandalı aileler tarafından sadece hafta sonu için planlandığı şekilde alınıyorlar.
Aktivitelerden diğeri LGBT açılımı ve anlaşılması hedeflenerek oynanan oyun. İzlandalı Lider kendisinin gay olduğunu belirttikten sonra bunun ne anlama geldiğini anlatıp karşılıklı soru-cevaplarla çocukların anlamasına yardımcı olmuş. Oynadıkları oyunu Peer Ole`nin anlatımıyla ben tam olarak kavrayamadım. Sonundaki kazanım net: "onları aileleri bile terk ediyor, ne saçma! Onlar öyle diye kötü insan oldukları anlamına gelmez ki!" dedi. Diğer bir çıkarımı da bunun asla dalga geçme konusu olmadığıydı.
Yukarıdaki görüntü başkent Reykjavík`ten. Hem Peer Ole`nin, hem de CISV İzlanda`nın çektiği daha pek çok fotoğraf var tabii ki. Ancak bazı fotoğraflar için çocukların ailelerinden izin almam gerektiğini düşündüğümden yayımlamıyorum.
Genel olarak diyebilirim ki: Peer Ole çok mutlu döndü. Hatta son gece ayrılacakları için ağlamışlar. Döndüğünde dilini anlamakta zorlandık biraz. Yarı İngilizce, yarı Türkçe konuşuyordu. (ki biraz da artistik havadan) Mırıldandığı şarkılar, marşlar, aktivite isimleri, falanca JC şöyle dedi, şunu yaptı, Sweden`da şunu şöyle yapıyorlar gibi...sonrasında olayı çözdük, havasını aldık biraz:))
Döndüğünden beri en çok sıcaktan şikayetçi. "İzlanda ne güzeldi ya, serin serin. Burda nefes alamıyorum"şeklinde havadan sudan serzenişler... Biraz da haklı, İzlanda`da sıcaklık geceleri 6-7 derece, gündüz ise 10-13 derece arası gidip geldi. Yanılmıyorsam bir kere 14 dereceye çıktı:)
Diğer bir not: gece neredeyse hiç olmamış!
Gitmeden önce Amerikalılar hakkında o kadar atıp tuttu, kamptaki en yakın arkadaşı Amerikalı Drew olmuş:) İkinci kez ailede kaldıklarında birlikte gitmişler, hatta kampta en iyi arkadaş ödülünü almışlar. (World`s Best Friend Award)
Peer Ole, İzlanda`da gittiği her yerden broşürler, haritalar toplamış gelmiş. Seneye olur da hep birlikte İzlanda`ya gidersek diye imiş... Çok düşünceli çocuk çok!
Not: Kamplar hakkında detaylı bilgi için CISV adresine bakmayı unutmayın.
Aşağıdaki fotoğraf "Open Day" gününden. Her ülke kendi standını kurup, ülkesini tanıtıcı broşürler, ufak tefek tadımlıklar sergiliyor. Sonra sırasıyla gene halk danslarını yapıyorlar. Günün sonunda oraya davetli olarak gelen İzlandalı aileler tarafından sadece hafta sonu için planlandığı şekilde alınıyorlar.
Aktivitelerden diğeri LGBT açılımı ve anlaşılması hedeflenerek oynanan oyun. İzlandalı Lider kendisinin gay olduğunu belirttikten sonra bunun ne anlama geldiğini anlatıp karşılıklı soru-cevaplarla çocukların anlamasına yardımcı olmuş. Oynadıkları oyunu Peer Ole`nin anlatımıyla ben tam olarak kavrayamadım. Sonundaki kazanım net: "onları aileleri bile terk ediyor, ne saçma! Onlar öyle diye kötü insan oldukları anlamına gelmez ki!" dedi. Diğer bir çıkarımı da bunun asla dalga geçme konusu olmadığıydı.
Yukarıdaki görüntü başkent Reykjavík`ten. Hem Peer Ole`nin, hem de CISV İzlanda`nın çektiği daha pek çok fotoğraf var tabii ki. Ancak bazı fotoğraflar için çocukların ailelerinden izin almam gerektiğini düşündüğümden yayımlamıyorum.
Genel olarak diyebilirim ki: Peer Ole çok mutlu döndü. Hatta son gece ayrılacakları için ağlamışlar. Döndüğünde dilini anlamakta zorlandık biraz. Yarı İngilizce, yarı Türkçe konuşuyordu. (ki biraz da artistik havadan) Mırıldandığı şarkılar, marşlar, aktivite isimleri, falanca JC şöyle dedi, şunu yaptı, Sweden`da şunu şöyle yapıyorlar gibi...sonrasında olayı çözdük, havasını aldık biraz:))
Döndüğünden beri en çok sıcaktan şikayetçi. "İzlanda ne güzeldi ya, serin serin. Burda nefes alamıyorum"şeklinde havadan sudan serzenişler... Biraz da haklı, İzlanda`da sıcaklık geceleri 6-7 derece, gündüz ise 10-13 derece arası gidip geldi. Yanılmıyorsam bir kere 14 dereceye çıktı:)
Diğer bir not: gece neredeyse hiç olmamış!
Gitmeden önce Amerikalılar hakkında o kadar atıp tuttu, kamptaki en yakın arkadaşı Amerikalı Drew olmuş:) İkinci kez ailede kaldıklarında birlikte gitmişler, hatta kampta en iyi arkadaş ödülünü almışlar. (World`s Best Friend Award)
Peer Ole, İzlanda`da gittiği her yerden broşürler, haritalar toplamış gelmiş. Seneye olur da hep birlikte İzlanda`ya gidersek diye imiş... Çok düşünceli çocuk çok!
Not: Kamplar hakkında detaylı bilgi için CISV adresine bakmayı unutmayın.
Ben de bunu bekliyordum:) Harika!
YanıtlaSilAferin Peer Ole'ye:)
Aklına bir şey geliyor, hala anlatıyor:))
SilAnlatacağı çok şey var anlayacağın:)
Peer ole İzlanda'nın tadını çıkarmış,bak ne güzel bizler de okuduk ;
YanıtlaSilpeer ole'nin oynadığı oyunları biz de çocuklarla etkinlikle uyguluyorduk.Drama uygulamalarında bilhassa.bak hatırlamış oldum ben de:))
Aslında İzlanda`da daha gezecek çok yer var. Biraz aileler gezdirmiş, biraz da kamp programıyla. Yetmemiş zaten, gidelim deyip duruyor:))
SilAy bayildim bayildimmmm! Bize yok mu boyle turlar gitsek yav? Abuk sabuk rencide edici eglenceler yapacaklarina asil buyukleri egitseler :-)))))) opuyorum hepinizi :-)
YanıtlaSilHaklısın:) JC olacak yaşı da geçtik:)
SilŞöyle söyleyeyim bu kamplara çocukken katılmış birkaç kişi tanıyorum. Hepsi kendine son derece güvenen, sevgi ve barış dolu insanlar. Kampa gidebilmek de aslında kolay değil. Peer Ole`nin kampı geçen ekim ayından beri gündemde. Aralık ayında yazın gidecek çocuklar belirlenmiş oluyor. Her gitmek isteyen gidemiyor zaten. Şubat ayı gibi hangi ülkelere gidileceği belli oluyor. (her sene değişken)
Neyse mümkün olsa ben de seve seve giderim orası kesin:))
Öpüyorum ben de:))
Kamp günlerimi tekrar yaşar gibi oldum Semi:) Kamplarının iyi geçmesine çok sevindim. Peer Ole zaten dünyaya karşı sorumluluk sahibi bi aileden geldiği için zaten 1 0 öndeydi ama emin ol 'anlamak' konusunda çok daha ötede şu an. Bu kadar sevmişken hiç bırakmasın CISV'yi step upa gitsin JC olsun hatta günün birince lider olsun. Ben de artık çocuğum olsun da o gitsin diye para biriktiriyim:)
YanıtlaSilSelin,
Selin, Peer Ole çok sevmiş. Kesinlikle devam etme niyetinde:)
SilDaha önce yazmıştın Yaprak`ın arkadaşın olduğunu. Yaprak da Filipinler`e gitti bu sene. Peer Ole`nin kankası Mert`in lideriydi:) Onların da çok güzel geçmiş.
Peer Ole zaten doyurulması gereken bir çocuk. Zeki demek yanlış olur, zeki başka bir şey ama gözü açıktır normalde de. Çocuk gibi değildir zaman zaman, kafasını farklı şeylere yorar. Bu tecrübeden sonra daha da farklılaştı.
CISV`nin doğru adres olduğunu düşünüyorum, bakalım zaman ne gösterecek:)
Para biriktirmeye devam:))
Sevgiler:)
Oyunların eğiticiliği ve yaratıcılığı karşısında şaşkınım. Yazıyı iki defa okudum çok hoşuma gitti. Dünya başka bir noktada biz ülke olarak çok başka yerdeyiz. Şimdi daha çok üzüldüm duruma.
YanıtlaSilSevgiler...
Haklısınız. Umudumuz gelecek nesiller...
SilSevgiler...
oğlunuz çok tatlı maşallah:)çok güzel bir etkinlik olmuş..Çocuklarımızı böyle güzel yetiştiriyoruz ama dünyaya bir türlü barış gelmiyor, sanırım eksik yaptığımız bir şeyler var...Yazıyı okurken aklıma gelen ilk şey bu oldu malesef..
YanıtlaSilBiraz öyle tabii. Bizler elimizden geleni imkanlarımız dahilinde yapmaya çalışıyoruz. Ama dünya maalesef böyle değil, umudumuzu kaybetmememiz gerekiyor. Sevgiler:)
Silne kadar güzel ve farklı deneyimler,fotoğraflar.. sizin harika anlatımınız ve Peer Ole harika bir çocuk belli.. Dünyadaki her çocuk için böyle uğraşılsa bugün yaşadığımız hiç bir şeyi yaşamayız.. sevgiler Semi:)
YanıtlaSilEcerce, çok haklısınız. Her çocuk için olsa keşke. Anne-baba olarak elimizden geleni yapmalıyız, ne şartlarda olursak olalım. Her şeyden önce kendisine, dünyaya saygılı bireyler yetiştirmek biraz da bizim elimizde. Evde, okulda aldığı temel eğitimin bu tarz kamp ortamlarıyla desteklenmesi ise ayrı bir artı onun için.
SilÇok teşekkürler ve sevgiler:)
yazıyı bir solukta okudum.çok güzel bir deneyim yaşadığı belli.onun adına çok mutlu oldum.
YanıtlaSilÇok teşekkürler, gerçekten farklı ve güzel bir tecrübe oldu onun için:)
SilSüpersin Peer Ole:) Fotoğraflar çok güzel tebrik ederi.
YanıtlaSilAyrıca program çok güzelmiş, özellikle zengin, orta sınıf, fakir, kör-dilsiz gibi ders verici deneyimleri herkesin yaşaması lazım...
Tekrar hoşgeldin. Anneciği; sizinde ailece gözünüz aydın.
Çok teşekkürler:) Fotoğraf makinesini tahmin ettiğimden iyi kullanmış velet:)
SilEvet, program gerçekten etkileyici ve öğretici. Daha önce gidenlerle görüşüp göndermeye öyle karar vermiştik. İyi bir karar oldu, çok mutlu döndü:)
ah Peer Ole nin yaşında olup o heyecanları yaşamayı ne çok isterdim. kıskanmadım değil hani :))
YanıtlaSilayrıca Başak hanımın dediği gibi çocukları eğitikleri gibi yetişkinleri de eğitebilecek bu tarz organizasyonlar şart...
Ben de aynı şeyleri düşündüm. Gitmeyi çok isterdim:)
SilKeşke olsa bize göre böyle kamplar da gitsek:)
Sevgiler...
sayende gidip görmüş kadar olduk, sağol pee ole! bu arada üstteki fotoğrafta seni izlandalı sandım:)
YanıtlaSil:)) Benziyor velet:) Zaten adı da İskandinav.
Silİletirim Peer Ole`ye, teşekkürler:)
Peer Ole'den dolayı senin, senin dönüşünden dolayı da bizim gözümüz aydın :)
YanıtlaSilTeşekkürler Mr.E:)
SilHemen sevinme, tam döndüm sayılmam:)
pardon ama cidden büyümüş :)
YanıtlaSilne güzel tecrübeleri olmuş bu yaz!
Evet ya Muzi, gerçekten büyüdü. Çocuk yolladık, ergen olarak geri geldi:))
SilÖptüm:)
Okuması keyifliyken ve çokca heyecanlıyken, yaşayan kimbilir neler hissetti.
YanıtlaSilNe güzel bir deneyim, anı ve dahası unutulmaz olmuş. Tebrik etmek lazım sizi. Ailesi olarak arkasında olmuşsunuz. Çocuğunuz çok şanslı. :)
Güzel şeyler hissetmiş olmalı ki hala konuşuyor:))
SilBu programı gitmeden önce de içerik açısından biliyordum. Daha önce gidenlerle konuştum vs.
Geçen yıl hafta sonu 2 çocuk da biz misafir etmiştik. Özellikle istedim gitmesini ve ona göre yönlendirdim. Peer Ole`yi ikna etmem gerekmedi, çok severek gitti, mutlu döndü:)
Çok teşekkürler:)
müthiş bir deneyim, fakir günü ve engelli gününe bayıldım!
YanıtlaSilEvet, gerçekten öyle:) Etkileyici, akılda kalıcı...
SilSevgiler:)
Gözün aydın: )
YanıtlaSilNe mutlu yanına kar kaldı işte tüm yaşadıkları...
Sevgiler.
Çok teşekkürler:)
SilÇok güzel tecrübe edindi, değişik insanlar, değişik kültürler tanıdı döndü. Programın içeriği çok zengindi, akılda kalıcı ve etkileyici. Anlata anlata bitiremiyor:)
Sevgiler:)
Semi'cim zaman çabuk geçiyor ,bir bakmışın kocaman olmuş .Üniversiteden mezun olduklarını ve güzel bir yuva kurduklarını da görmek nasip olur inşallah.
YanıtlaSilPeer Ole'nin yerinde olmak isterdim çok şanslı güzel de eylenmiş fotoğraflar çok güzel .
demek balina bile gördü ha çok şanslı kerata .
Güzel ülke ,doğasıda çok güzelmiş .
çok şeker bakmış yanaklarından öperim onu :))))))))
sevgiler Semi'cim :))))))))))))))))
Güzel dileklerin için çok teşekkürler Fatoş`cum:)
SilSenin yerine yanaklarından öperim onun:)
Zaman o kadar hızlı ki, çok çabuk büyüyorlar. Çocukluktan çıkıyor nerdeyse, ergen olma yolunda.
O anlattıkça benim de içim gitti, imrendim doğrusu:)
Sevgiler sana da:)
Arkadaş boşuna demiyoruz dünya berbat bir yer ama dünyada daha az berbat olan bir yer varsa Baltık Ülkeleridir. :) Politika bir yana doğası ve çoğulcu kültürü çok hoş bir ülke.
YanıtlaSilİlk İnsan hoş geldin! Blog adını pek sevdim, aklımda kalır:)
SilEvet, bu berbat dünyada bir de çocuk büyütüyoruz:) Neyi nerden tutsak da doğruyu anlatsak, hele bizim ülkemizde.
peer ole ye kocaman bi hoş geldin.
YanıtlaSilpeer ole ve arkadaşlarının kazandığı hoşgörü ve anlayışın herkese lazım geldiğini belirtmekte yarar var. bunu sadece bir lgbt olduğum için söylemediğiminde altını çizmek isterim.
görüntüler bir harika. demedi deme semi peer ole yakında bir blog açar :) -temenni niyetine de geçsin bu artık-
tekrar hoşgeldin peer ole
İletirim Peer Ole`ye:)
SilAnlayış, saygı herkese lazım Imtırak. Peer Ole aslında LGBT`nin ne olduğunu gitmeden de biliyordu. Geçen yıl okulda bir arkadaşıyla dalga geçti, bunun üzerine benden zılgıtı yedi ve oturup konuştum onunla. Böyle bir etkinlik ve bunu ilk ağızdan dinlemesi benim anlattıklarımı pekiştirdi.
Peer Ole bir ara blog işine bulaştı. Yaptığı resimleri koyduğu bir blogu var ama ilgilenmiyor artık:)
Sevgiler Imtırak:)
Ne güzel bir kampmış bu böyle giden çocuklar şanslı, 1 ay uzun bir süre, Peer Ole'yi büyümüş görmen normal.
YanıtlaSilBir ay gerçekten uzun, zaten 11 yaşı küçük bulup göndermeyen aileler çok.
SilPeer Ole bu tecrübe ile büyüdü tabii:)
Öpüyorum seni Fadiş:)
yas 11..Peer Ole supersin. Gelecek nesillerin hayal ettigimiz dunyayi gorecegini umut ediyorum. Umarim bir salaklik yapip dunyayi berbat etmeyiz onlar icin bu arada ama.
YanıtlaSilBen de umarım diyorum. Zaman zaman çok ümitsizim bu konuda, gittikçe zorlaşıyor her şey.
Sil11 yaş küçük gerçekten ama çok güzel tecrübelerle döndü. En önemlisi mutlu döndü:)
Sevgiler:)
lgbt kısmına takıldım.. Türkiye' de olsa linç için planlar tamamlanmıştı ve kamp alanına hücum başlamıştı :)
YanıtlaSilayrıca bu çocuk(lar) gerçekten büyümüş, bütün zamane çocukları üstelik ve biz küçük kalmışız.
Linç planları yapmadık, tam tersi sevindim böyle bir etkinlik için:)) İzlanda`da beklenebilecek bir şey bu. Daha önce şöyle yazmıştım: "Gökkuşağı adası: 2006 yılından beri yasal olarak eşcinseller evlat edinebilir, 2010 yılından beri de evlenebilirler."
SilGünümüz çocukları öyle sorular soruyor ki bazen kendimi yetersiz hissediyorum. Onları etkileyen çok faktör var elbette. Onlar çok daha zeki oldukları için değil.
Sevgiler Cem:)
bi öğretmen vardı türkiye' de, böyle bi etkinlik yapmıştı da savaş ay başta olmak üzere epey bi saldırıya maruz kalmıştı. gerçi ben de kızmıştım o vatandaşa sanırım ya... gerçi onun etkinliği biraz cıvık bir şeydi, bilgilendirme amacı gütmüyordu.
Silsevgi bizden :)
Bu konu anlatması, açıklaması zor bir konu. Biz yetişkinlerin çoğu anlamazken bunu bir de çocuklara anlatmak zor gerçekten. Bahsi geçen öğretmenden haberim yok ancak farklı bir boyutta anlattıysa kızılabilir elbette.
SilMerhabalar:)
YanıtlaSilGözünüz aydın..
Ne güzel ve eğitici bir gezi olmuş..Biz de Peer Ole'nin sayesinde bu güzellikleri görmüş olduk..Fotoğraf çekimleri de çok güzel..
Ebru Bayrak arkadaşımızın da dediği gibi ülke olarak çook farklı yerlerdeyiz..
Sevgiyle kalın:)
Çok teşekkürler:)
SilBiz başka kafadayız burada, başka bir yere doğru da gidiyoruz sanki. Ama umudumuz he zaman var.
Peer Ole çok güzel şeyler anlattı ve güzel de fotoğraflar çekmiş. (tahmin ettiğimden çok daha iyi:))
Sevgiler:)
Merhabalar;
YanıtlaSilBlogunuzu yeni keşfettim ve hemen takibe aldım.
1882. takipçiniz benim.
Bu arada çok hoş bir çekilişim var, muhakkak beklerim :)
Sevgiler
http://http://whiteglaze.blogspot.com/2013/08/beyaz-srn-buyuk-cekilisi.html
Merhaba ve hoş geldiniz:)
SilNice post! thank you so much for your visit! I follow you with GFC and Bloglovin!
YanıtlaSilHave a nice sunday!!!:)))
Besos, desde España, Marcela♥
Vay arkadaş bu yaşta, çocuk böyle bir perspektif kazanıyorsa gelecek nasıl olacak hayal edemiyorum bile, eğlendiğini, öğrendiğini ve sıcacık dostluklar edindiği izlenimini aldım. Öyle mi Ole? Biz Akdenizliler konuşmayı sevriz :) çocuk haklı bea :))
YanıtlaSilSorma Bolat:)) Nasıl da büyümüş velet şaşar kalırsın! Hafif bir ergenlik başlangıcı, üzerine kendine güven de eklenince havasından yanına varılmıyor:) Yarı Akdenizli olarak bize çekmiş, her ne kadar çok "cool" görünse de konuşmayı seviyor:))
SilGözün aydın Semicim, gerçekten etkileyici bir gezi olmuş, fotoğraflar süper gerçektende eee kimin oğlu :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler Derya`cım:)) Fotoğrafları beğendiğini söylerim kendisine:))
SilDeyimler ve atasözleri sözlüğünde şöyle bir şeye rastlarmışım:) artık, 'Anasına bak; oğlunu al'!
YanıtlaSilbu çocuk büyüyeli çok oldu. yaptığı etkinlikler bunu gösteriyor.
YanıtlaSilpeer ole'yi imrenerek izliyorum:))
müthiş bir deneyim onun için. darısı diğer çocukların başına.
artık ona "çocuk" demeyelim semi, biliyorsun sinirleniyorlar:)))
öpüyorum seni ve çocukları...
11 yaşında olup da farklı bir ülkede kalmak kolay olmasa gerek. Ama bravo valla! :))Başka çocuk olsa mızmızlanır, sorun çıkartır.
YanıtlaSilFotoğrafları da süper çekmiş. Yeni nesil pek fena! :)
Peer Ole'den sonra İzlanda'ya gitme sırası da sizde bence. :D
Doya doya hasret giderin şimdi. :))
Hoş gelmiş tekrar.
Rahat bir kafayla okumak için sonraya bırakmıştım bu yazıyı iyi de olmuş. Ne kadar yoğun bir süreç yaşamış yaşından beklenmeyecek algılar kazanmış ve zoru başarmış bütün çocuklarla beraber. Fakir, engelli, farklı cinsiyet... Çektiği fotoğraflarsa hiç yabana atılır değil. Çok farklı bir deneyim olmuş tam anlamıyla ve her anına degmis. Bu kadar deneyim için de bu kadar özleme bence de katlanılır. Anlayışlı, iletisimi kuvvetli, nazik ve güçlü bir birey olacak Peer Ole katkılarınızla. Sevgiler çok...
YanıtlaSilŞanslı bir çocuk, onun adına sevindim :) 9 çocuklu aile konusunda da henüz yayılan ağzımı toparlamaktayım Semi :))
YanıtlaSil:) çok sevindim resimleri görünce, maceraları okuyunca... gitti gidiyor derken döndü bile Semi... çoktandır okuyamamıştım yazdıklarını, açar açmaz İzlanda macerasını aradım önce :) Peer Ole'ye fotoğraflar için ayrıca teşekkür ederim :)
YanıtlaSil