19 Şubat 2013 Salı

Metamorfoz Danteller

Gelen misafire sıradan bir su bardağı içinde su verilmezdi çocukluğumda. Her ne kadar bu durumu o zamanlar anlamlandıramasam da annemin çaktırmadan (!) attığı bakışlar sayesinde o danteli kolalanmış alt tabak bulunur, su bardağı üzerine konurdu.
Keza o zamanlar oda takımı, sehpa takımı gibi ifadelerle danteller hayatımızın her bölümüne iştirak ederdi. Çeyizler ona göre hazırlanır, yatak örtüsü, masa örtüsü, çarşaf/yastık kenarları bile dantelden yapılırdı. Rahmetli babam yüzünde dantel modeliyle uyandığından yakınırdı hep:))
Komşu toplantılarında dantel örnekleri değiştirilir, model çıkarmaktan lime lime olmuş kimi dergiler elden ele dolaşırdı. Düşünün ki o zaman, evlerde teknolojik yoksunluğun olduğu, bakıcı/temizlikçi almak gibi kavramların bize yabancı hatta ayıp sayıldığı, her işin evin hanımı tarafından bizzat yapıldığı dönemdi. Bunlar yetmezmiş gibi vitrin raflarının, koltuk takımının, sehpaların üzerini süsleyen danteller, arada bir değiştirilir, yıkanır, ütülenir, yerlerine öyle kaldırılırdı. Yani; ya o zaman bir gün 24 saat değildi ya da biz gittikçe tembelleşiyoruz! 
Tüm bu dantel hikayesine ablamlar ve komşu kızları da zaman içinde öğrenerek katıldılar. Ben ise annem dikerken kıyısından köşesinden dikiş işine bulaştım ama dantel ilgi alanıma hiç girmediği gibi hatta anneme bir gün "bana sakın bunlardan verme, asla kullanmam" dediğimi hatırlıyorum:)
Gençlik işte, sebepsiz 'diklenme' zamanları...

Sonrasında da gerçekten hiç işim olmadı dantelle. Annem gene de âdet yerini bulsun diye benim için yaptığı dantelleri verdi bana. 
Evet, çok istemedim onları ama iyi bir evlat olarak her zaman değerlerini de bildim. O kadar ev değiştirdim, şehir, ülke değiştirdim ama onlara pek iyi baktım. Zamanla -takım olarak olmasa da- bazıları yavaştan evin demirbaşları arasına girdiler. 
'Normal', yani bozmadan kullandığım birkaç parçanın dışında bir de bozduklarım var. Yeni keşfedilmiş bir şey değil, dantelin farklı kullanım alanlarına siz de mutlaka bir yerlerde rastladınız diye düşünüyorum.

Kim derdi ki, gün gelecek Semi mutfağında bile dantel kullanacak! Peh peh peh....


Dantel birleştirme malumunuz olur; dilediğiniz kadar dantel bir araya gelir, ince bir el dikişiyle çaktırmadan birleştirilir, ütülenir. Ta ta hazır!!!

Diğeri biraz daha uğraştıran (aslında iş değil, birazcık daha diyelim sadece) bir dantel bozma işi. Yapmak isteyenler için özet bir şekilde fotoğrafladım.


Malzeme belli: 1-2 adet dantel, istenilen formda kap kacak, 1/2 bardak su, 1 bardak şeker.

Su ve şeker kaynatılır, tamamen şeker eridikten sonra hafif kabarcıklar çıkar. İşte o zaman ocağın altı kapatılır, içine istenilen danteller atılır. Çevire çevire dantellerin her tarafının ıslanması sağlanır. Sıcak olduğundan alırken dikkat! Bir havlu üzerine konur, şerbetin fazlalığı alınır. Kaplar streç film ile kaplanır (kaplanmazsa ne olur bilmiyorum.), üzerine danteller dikkatlice konur ve o şekilde kurumaya bırakılır.

Bu verdiğim su ve şeker miktarı 2 danteli ancak ıslattı, 3.sü açıkta kaldı. Kuruması biraz uzun sürüyor, 5-6 saat sonra biraz sertleşiyor ama tamamen sertleşmesi ertesi günü buluyor.
Nerede kullanacağınız size ve hayal gücünüze kalmış:)

Not 1: Dantel kase içindeki deniz kabukları taaaa Samsun`dan, sevgili Fadiş`ten. Blog dostluğu sınır tanımaz! Teşekkürler Fadiş:)

Not 2: Dantellerinize iyi bakın!

127 yorum:

  1. bayıldım ben bunlara!!
    dediğiniz gibi çeyizler,çekmeceler dantel dolu ve neyi bekleyecekler daha?modasının geleceği falan yok görünürde.ben de deneyeceğim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Deneyin hiç zorluğu yok:)
      Beğenmenize sevindim:)

      Sil
  2. Çok güzeller, şimdi annemi nasıl kandırıp dantel anlacağim (evlendirmen
    istememiştim)?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) Umarım birkaç parça da olsa alabilirsiniz annenizden:)

      Sil
  3. Şimdi annemi nasıl kandırıp dantellerini alacağım (evlenirken istememiştim)?

    YanıtlaSil
  4. Posta da, projeye de evinin guzel detaylarina da bayildim semim,ben de yapcam cok yakinda.Operim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Doz`um:)
      Yapınca bir post yaparsın değil mi?

      Sil
  5. Her cümlene katılıyorum. Birzamanlar ben de çok demiştim anneme bana verme, istemem diye. Şimdi kendim örüp örtüyorum her yere, göğe. Neden dantel yatak örtüm yok ki diye hayıflanmalarım bile vaki ki bu, ben değil-d-im, sen değilsin dedirtecek cinsten.
    Masadaki örtü beni coşturdu. Yarın olmazsa da - misafirim var- öbür gun sandık karıştıracağım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaptın mı bilmiyorum henüz.
      Hiç zor bir şey değil. Yapınca görürüz herhalde diye düşünüyorum:)
      Hatta daha çok dantel varsa daha da büyük yapılabilir.
      Sevgiler...

      Sil
  6. Su ve şekerle mi yapılıyormuş o işlem? Hiç aklıma gelmezdi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Sezer`cim aynen öyle, sadece su ve şeker:))
      Piyasada bir de porselenleştirme sıvısı diye bir şey satıyorlar ama alıp denemedim hiç. Onunla da yapılıyormuş.

      Sil
  7. Merhaba,
    Dantel deyince gülmek geldi:) Bende kullanmıyorum .Annem yatak takımları ördürdü.Halamlar fiskos örtüleri, oda takımları derken ,birde çeyiz sandıkları vardır bilirsin nede olsa memleketlerimiz yakın :) Sandığı evlendikten bir süre sonra evin içinde çekemedim ben :) Attım gitti. Benim danteller dolaplarda öylece tıkılmış bekler:) Ama ören hanımlar vefat ettiklerinden manevi değerleri var.Bir iki tanesini defter kaplarım diye aldım ama yapacak kimse yok.
    Fikirlerini çok beğendim ,özellikle Fadişin deniz kabuklarının olduğu tek kelimeyle harika olmuş.
    Saksıyı kaplamışsın annen biraz kızabilir:))
    Hikaye güzel,anlatım daha da güzel keyifli bir post olmuş klavyene sağlık,sevgilerimle:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Nuray`cım, çıkar dantelleri kullan diyeceğim ama sende kim bilir ne güzellikler var keçeden:)
      Bende de çok var dantel ama dediğim gibi takım olarak hiç kullanmam. Sıkıyor beni her yerde dantel görmek.
      Ama böyle tek tük olabilir:)
      Annem kızarsa yıkarım geçer:)) Sonuçta şeker ve su:))
      Teşekkürler içten yorumuna ve oralara, memleketime sevgiler:))

      Sil
  8. O dantelli su bardağı ve marullu su bardağı tabağı adetini hala yapıyorum ben bir de tepsiye dantel sererim mutlaka

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İlk kez hala yapıyorum diyen birine rastladım!
      Tebrikler!
      Gelenekleri unutmamışsınız:)

      Sil
  9. Cok guzel olmus.Ellerinize saglik.benim de yapasim var bu kaseciklerden.Mutfaginizi cok hos duzenlemissin.

    YanıtlaSil
  10. çok güzel olmuş çok beğendim,malum böyle dantel bende de cok var değerlendirmeli.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerlendirin ve paylaşın. Belki başka başka fikirler de çıkar:))

      Sil
  11. Okudukca demek ki aynıymışız dedim, hem analar hem kızları: )
    Ben dantelin içine girenlerdenim, çeyizime el emeği göz nuru dökenlerden ama pek kullanmayanlardanım.
    Yine de dantelin zarifliğini başka şeyde göremiyorum. İğne oyasını es geçiyorum tabii: )

    Dantellere iyi bakmak arada da böyle değerlendirmek lazım. Pek güzel olmuş, güle güle kullan.

    Asıl benim gözümde mutfağında kaldı, Bursaya geldiğimde beni burada ağırla olur mu?
    Sevgilerle...
    -Bu arada kesinlikle tembelim/z: )Onca ev aletlerine rağmen...-

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir de uğraşmışsın o kadar, müthiş bir el emeği!
      Bir şekilde kullan bence. Benim oturma odamda da birkaç parça var. Öyle seviyorum tek tük:)

      Mutfak benim için önemliydi, hala önemli:)
      Ev yapılırken kafamdaki ilk şey mutfağın nasıl olması gerektiğiydi ve öyle de oldu.
      Ev aramaya kalkınca sağda solda bitmiş evlerde mutfak hep küçüktü, ya da eve göre küçük. Neden ki, en çok zaman geçirilen yer, kaldı ki biz Türkler yeme-içmeyi severiz:) Bu sebeple bitmemiş ev alıp kendimiz yaptırdık. Mutfak dilediğim kadar büyük. İçinde kocaman bir masa, kitaplık var, sedir var. Evdeysem mutfaktayım demektir zaten:)))
      Gelirsen seve seve ağarlarım, sen yeter ki gel:)

      Tembel olduğumuz kesin bence de. Hayatımız kolaylaştı ama yaptığımız işlere bak, eskilerin yaptığı işlere bak. Üstelik gezelerdi bir de. Öğleden sonra komşu ziyaretleri vs. hiç eksik olmazdı. Çocuk sayısı desen, eskiden daha çoktu.
      Ha şöyle bir şey var tabii: Bizler şimdi çocuklarımızla daha çok ilgileniyoruz. Kitap okuyoruz, onları dinliyoruz, aktiviteler yapıyoruz, müzelere götürüyoruz falan filan. Seni bilmem ama ben küçükken bunlar yoktu ve biz kendi yağımızda kavrulup büyüdük:))

      Sil
  12. Bardak olanını görünce, yaptığım dantel geldi aklıma. Ama o kendinden bardak içindi. Yapmıştım büyük bir özenle. Hala da durur. Sanırım yaptığım tek dantel işi o. :D Bende dantel yeteneği yok, yaptığımı beğenmiyorum. Çirkin oluyor.
    Hala dantel işi yaptıranlar var. Ablam dışarıya yapıyor hala.
    Bakması iyi de yapması zor. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dantel yeteneği bende de yok. Ama en azından siz denemişsiniz. Ben elime tığ almadım, o kadar yani:)))
      Bir masa örtüsü ne uzun sürerdi, hatırlıyorum ablamlardan:)
      Güzel gerçekten ve çok değerliler bence.
      Sevgiler:)

      Sil
  13. Semi ben de aynen senin gibi anane ve annemin dogdugum gunden beri ordukleri dantelleri refuze etmistim evlenirken. Onlar gene de zorla bana birkac parca verdiler. Evlendim bir baktim ki Aris'in benden cok ceyizi var. Valla dantel olmayanlari kullaniyorum ama danteller icin verdigin cozum cok iyi deneyecegim mutlaka!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dantellerini de kullan, valla çok hoş oluyor. Arada tek tük kullanınca:)
      Aris`in çeyizi mi vardı? Benimkinde tık yoktu, tam çulsuz!
      Dantelleri denersen yayınla da görelim:)
      Öpüyorum seni:)

      Sil
  14. Ya bende yüz çevirmiştim babannemin dantellerine, çok pişmanım şimdi. Çok güzel olmuş Semi. Fadiş'te sağolsun hepimizin evini güzelleştiriyor :) bana da güvercin yollamıştı canım benim.
    Yine ellerine sağlık Semi. Bir dantel bu kadar mutlu eder insanı, içim açıldı yav. Teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Fadiş, blog açtığımdan beri arkadaşım. Bazen sanal dostluklar, gerçek dostluğu bile geçebiliyor bence:)
      Annem bana epey dantel verdi. Değerini yıllar sonra anlayınca, şimdi annemi ziyarete gidince dolaplarını karıştırıyorum. Belki bir şeyler daha çıkar diye:)) (Yüzsüz ben!)
      Ben teşekkür ederim:)

      Sil
  15. Semicim ilk paragraflar öyle tanıdık ki, bizim hayatı bizim evi anlatmışsın sanki, artık yaşım oturup ta gençlik kısımları biraz geride bırakınca bendeki şık tabakta sunma, güzel su bardağı, naif peçetelerle sunum
    olayı tavan yaptı. Çok sveiyorum özene bezene yapılan ikramları. Ah o danteller benimde dantel geçmişim yok pek öyle oturup adamakıllı bişey örmüşlüğüm sadece mutfaktaki örgü perdedir. Onda da yine ablamında rahmetli anamında yardımı var. Bu konuda ablalar en yorulan kişiler sanırım, ne danteller örmüş topladı hepsini bana verdi sandığım var diye, bohça bohça el emeği, sen şahane şeyler yapmışsın, benide de ara ara dürtüyor ama cesaret edip bişey yapamadım daha, bu arada mektup misali bir yorum oldu :) sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Eskiden daha bir özen vardı belki de Derya`cım:)
      Sen harika şeyler yapıyorsun, ben elime tığ bile almadım henüz:))
      Yorum mektup gibi olsun, ben zevkle okurum. Hiç önemli değil:)
      Fotoğrafta masanın üzerindeki şekerliklerin altındakiler tanıdık geldi mi? O kadar zevkle kullanıyorum ki! Ellerine, emeğine sağlık:)

      Sil
  16. dantel deyip geçmemek lazım, hünerli ellerde ne şekillere giriyor bak lazım:))) Harika olmuşlar, özellikle masanın üzerinde birleştirerek koyduğun haline bayıldım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Danteller değerli, kendim hiç yapmadım ama ne emekle yapıldıklarına tanık oldum:)
      Birleştirme işi üstelik çok basit. Daha farklı bile yapılabilir.
      Sevgiler:)

      Sil
  17. ben şimdi anneme gidip " seneler önce benim için ördürttüğün o dantelleri bana versene artık kullanmak istiyorum, atarlanmam geçti" desem beni kesin dr a götürür. ama ben de dantel işine sıcak bakmaya başladım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)))) Olsun siz gene de şansınızı deneyin:)))

      Sil
  18. yıllar geçti ve bende çok değer buldu danteller, kıymetlendi. keşke hiçbirine yüz çevirmeseydim. şimdi elimi neye atsam, dantelle sonlandırıyorum yaptığım işi:) bir dantel sevdasıdır aldı başını gidiyor:) senin şeker, su karışımlı yeni halleri çok hoşuma gitti. bu işe de bulaşacağım sanırım bu maymun iştahımla:)) eline, zevkine sağlık canım benim. çok beğendim. hele masa üstündeki minik parçaların birleşimine bayıldım:)
    sesin soluğun çıkmıyor, sanırım ya geziyorsun, ya da dantellerle oyalanıyorsun:)
    öpüyorum seni

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nagehan`cım, dantel işinin değerini geç anladık diyelim. Ben de ne zaman annem gitsem dolaplarını karıştırıyorum, belki bir şeyler daha çıkar diye:))
      Şeker, su olayı çok çok kolay. Yap sen yap, hatta başka değişik modeller çıkarırsın kesin:)
      Sesim soluğum çıktı, telefonda konuştuk neyse ki:)
      Haftaya da görüşürüz umarım.
      Çok öpüyorum seni:))

      Sil
  19. çok eskilere götürdün bizi...
    çok şirin olmuşlar ;)

    YanıtlaSil
  20. Dantelleriniz ahşabın üzerinde birarada çok güzel durmuş:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahşap çok sevdiğim bir malzeme. Dantelle de uyum sağladı gerçekten.
      Beğenmenize sevindim:)

      Sil
  21. Değer bilmen ne güzel.Moda gelip geçici önemli olan taşıdıkları ruh,yaşanmışlık.Ben de annemin ördüğü dantelleri saklarım.Günlük yaşamda onların bakımı zor benim için özel günlerde çıkarlar.Ama benim için değerleri çoktur.Masa üstüne yaptığın örtüye ise bayıldım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel, değer bilen birilerini görmek!
      Gerçekten çok zahmetli ve değerliler bu yüzden.
      Sürekli kullanmak için dediğin doğru, normal örtü gibi değil sonuçta.
      Sevgiler:)

      Sil
  22. Farklı oluyor bu çalışmalar ancak evinin mobilyalarına göre uyum sağlıyor tabiki tıpkı senin olduğu gibi, ellerine sağlık

    YanıtlaSil
  23. Ben de evlenirken teyzem kendi yaptığı dantellerden bir grup hediye etmişti. Uzun süre çekmecede bekledi. Zaman içinde danteli çok zarif ve dekoratif bulmaya başladım. Şimdilerde bunları nasıl değerlendirebilirim acaba diye düşünmeye başladım. Bu yazı çok hoşuma gitti o yüzden. Hele masa örtüsüne bayıldım. Galiba benden ondan bir tane yapabilirim. Sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mama örtüsü gerçekten çok basit. Yapın mutlaka derim:)
      Dantel zahmetli ve hoş gerçekten. Hiçbir örtü dantelin yerini tutamaz:))
      Örnek olmuşsa ne mutlu bana:)
      Sevgiler...

      Sil
  24. O dantellerden vakti zamanında ne çok örmüştüm bilsen. Koskocaman masa örtümü bile yapmıştım hatta...Abimin (onlara da konurdu ya) ve kız kardeşimin çeyizleri için de katkıda bulunmuştum....Kullandın mı dersen küçük vitrinim dışında hayır....Devrim arada " bunları satsak iyi para eder ama" diye takılsada senin hesap itinayla saklanıyor-korunuyor hepsi...
    Masa örtüne ve saksı fikrine ise özellikle bayıldım....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen ören takımdansın demek ki:)
      Ben elime tığ bile almadım, nedense bana hiç cazip gelmedi. Belki de o zamanlar bile sabırsızdım:)
      Satsan iyi para eder o kesin! Artık yapan kişi azaldı, öyle yatak örtüsü yapan var mı acaba hala...
      Fikir olduysa ne güzel:)

      Sil
  25. Semi, hakikaten o zamanlar ne enerji varmış annelerimizde, ama acısı onlar yaşlandıkça çıkıyor işte !!! Zamanın bir sürü işe yetişecekler diye helak ettiler kendilerini.
    Dantel konusunda seninle hem fikirdim. Ama şu deniz kabuklarının olduğu kase mükemmel olmuş. Eskiden hatırlıyorum ben her bayram-yaz-kış-bahar temizliğinde kolalanırdı danteller, eziyetti benim için :(
    Tabii böyle estetik kullanmadığımız için öyle geliyordu belki de :)
    Fadiş'in de yüreğine sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Doğru, ne koşturmacaydı:))
      Fikirleri beğenmene sevindim, Fadiş de candan bir blog arkadaşımdır. Bazen tanışmadığın insanlardan öyle bir enerji alırsın ki, sanallıktan öteye geçer konu:)
      Çok teşekkürler ve sevgiler Leyla`cım:)

      Sil
  26. Nefis olmuş. Bayıldım. Ne güzel fikir. Emeğinize sağlık.

    YanıtlaSil
  27. dantel birleştirme uzun zamandır aklımda. senin yaptığını gördükten sonra kesin yapmalıyım bayıldım çünkü.
    Diğer şekere batırdıklarına bayıldım, hemen senin yöntemle bir kase yapmalıyım. Bunu da daha önce duymuştum ama nişastayla yapılanını. Çok keyifli bir yazı olmuş. Sevgiler ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok da basit bu birleştirme işi, yapın mutlaka:)
      Nişastayla da duymuştum ama böyle denedim. Bakalım olacak mı diye şüphelerim vardı ama oldu. Kaskatı gerçekten:))
      Çok teşekkürler ve sevgiler benden de:)

      Sil
  28. Bence mükemmel olmuşlar.

    Masa örtüsü olarak zaten şık görünüyor ama vazo ve kap çok çok iyi bir fikir. Ayrıca evin modern havasını da bozmamışlar. Aksine yakışmışlar.

    Benim annem de tabii ki klasik bir Türk kadını olarak hep dantel ördü. Sonra ben liseye giderken bir baktım bana çeyiz olsun diye bir şeyler yapmaya başlamış. Yaptığı da az buz değil: Yatak örtüsünün tamamı. 2-3 sene falan sürdü tamamlanması. Bu sürede tabii ben anneme bunun gereksizliğini, saçmalığını söyleyip durdum. Sonra bir gün "Ben bunları bayağı bir paraya satarım senin gibi dantel severlere" deyince annem ciddi ciddi küstü bana. Sonra barıştık tabii ama evleneli üç yıl oldu, annem her şeyi verdi bir tek o örtüyü vermiyor bana. Ben değerini bilene kadar o saklayacakmış. Aslında nasıl bir emek olduğunun fazlasıyla farkındayım ve tabii ki asla satmam ama ona anlatamadım böyle bir kötü şaka yaptıktan sonra :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmene çok sevindim, çok teşekkürler. Ben galiba böyle karıştırmayı seviyorum, biraz modern, biraz geleneksel:)
      Umarım kısa zamanda örtüne kavuşursun:)
      Ne ceza vermiş annen ama! Yatak örtüsü de çok iş ama, hatırlıyorum da ne kadar uzun sürerdi! Bir de büyük masalar için masa örtüsü...

      Sil
  29. Ben de senin gibiydim bir zamanlar, malum ergenlik sonları, yetişkinliğe atılan ilk adımlar sırasında hiç hoşlanmazdım dantellerden, bunun yanı sıra annem göz bozukluğu sebebiyle dantel yapamazdı, çeyizimde hiç dantel olmayışının sebepleri bunlar. Son zamanlarda pek bi dantel sever oldum. Senin yaptıklarına da bayıldım Semicim. Kayınvalidemin evinde bulurum belki bunlara benzer danteller, bulursam denerim ben de yapmayı, fikirler için teşekkürler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben teşekkür ederim. Fikir olduysa ne mutlu bana!
      Bu bir süreç galiba, belki de insanın dantel sevmesi için olgunlaşması gerekiyor:))
      Ben de çok geç sevdim onları, şimdi de tek tük bu şekilde kullanıyorum:)
      Umarım bulursun birkaç parça dantel, sen de yaparsan bir post yayınla olur mu?

      Sil
  30. çok hoş olmuşlar gerçekten.bu arada yazdıklarınız da kendimi buldum diyebilirim.bende zamanında anneme böyle şeyler söylemiştim.ama takımlarımı bozmaya kıyamam herhalde:)sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında benim bozduklarım da tam takım değil. Yani oda takımları falan duruyor gene:)
      Bu dantellerin bazılarını annem model denemek için yapmış ben de el koydum:)
      Beğeniniz için çok teşekkürler:)

      Sil
  31. Semi, danteller yaşanmışlığı anlatıyor bana ben de anneme kızardım anne nedir bu öyle ilmek ilmek diye, o da stres atıyorum boş ver oğlum derdi inanırdım, hakikaten öyle midir? Bilmem :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım öyle, yani stres attırıcı bir etkisi vardır:))
      Ama çok değerliler Bolat, insan yaşla birlikte anlıyor değerini.

      Sil
    2. Kesinlikle çok değerli :)

      Sil
  32. Bence cok guzel olmus, iyi olmus. Bizim evde annem becerir boyle seyleri, ne ben ne kardesim yapamayiz, yani elimiz sis, tig, igne tutar ama o kadar :-) Annem de biz buyurken hic abartmadi acikcasi, dort bes parca gercekten modern veya antika olabilecek bir kac parca yapti bize o kadar, 'bunlar calisan nesil, ev hanimi bile olsa nasil bakacak bu islere, yikamasi dert, kurutmasi dert, lekesi dert, gerek yok..' dedi :-) O yaptigi uc bes parca hala evde duruyordu en son 'al ceyizini git basimdan, madem evlenmiyorsun kendi evine koy bari' dedi hahahahaha

    Biraz eski ve modasi gecmis gorsek de el isi goz nuru uygun sekilde kullanildigi zaman (bknz yukaridaki resimler) bence her ortama uyabilir :-) Ben her zaman diyorum, gelenekleri gunumuze adapte etmek hic zor degil, begenmedigimiz degerleri mumla arayacagiz gunu gelince :-)

    Masana bayildim, cok severim o rengi ve buyuk ahsap masalari, gelince orda mi icicez????hehehehe

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de bu tığ işine hiç bulaşmadım. Annem ve ablamlar harıl harıl yaptılar:)))
      Annen düşünceliymiş de abartmamış. Eskiler nasıl yapmışlar, mucize gibi. Çocuklar bir yandan, ev işleri bir yandan, yemekti, bulaşıktı, temizlikti ve böyle dantel, örgü işleri...Biz çok tembeliz tembel! Annem neler yapardı, bir de üzerine gezerdi:))
      Çalışanlara bir şey diyemem tabii ama evde oturanlara bakıyorum, kimse evini kendisi temizlemiyor, haftanın birkaç günü dışarıda yemek yeniyor, dantel, örgü uğraşan yok...Bebek varsa mutlaka bakıcı da var.

      Ne istersen içeriz bizim masada:)) Daha ev planlarken ilk şey kafamdaki mutfaktı. Öyle olmalıydı, böyle olmalıydı anlatıp durdum mimara. Evin en çok "tam da istediğim gibi oldu" diyebileceğim yeri oldu. Büyük masa, kitaplık, sedir mutlaka olacaktı, oldu da. Dolaplara kara tahta, çocuklar için.
      Cam kapı, dikkat ettin mi bilmiyorum iki dillidir kendisi:))
      Bu kadar mutfak reklamı yeter:)) Sen yeter ki gel, çok güzel ağarlarım, ne istersen yaparım:))
      Bursa`dan sevgiler:))

      Sil
  33. anneme ben de aynı tepkiyi verdimdi evlenirken:))) ama büyük annelerden kalan yırtık ve tek kalmışları özene bezene aldımdı:)) hani daha böyle bi vintage duruyolar ya:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım herkesin bir gençlik damarı var:))
      Olgunlaştıkça manevi değerler ön plana çıkıyor galiba:))

      Sil
  34. Tamam tamam bende başlıyorum bu işe Bezelye Semi belli oldu... yoksa blog aleminde kaybolup gideceğim.. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kaybolma sen Begit, blog aleminin ihtiyacı var sana:)

      Sil
    2. Yok yok caliskanimdir hemen kacmam ortaliktan:)

      Sil
  35. harika olmuşlar Semi ellerinize sağlık.. çok beğendim ben de yapacağım:)annemin verdiği dantelleri ben de kızıma saklıyorum.. nasıl olsa öremem ben, anneannesinden hatırası olsun:)ama bir kaç tane kullanayım böyle:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Ecerce:))
      Saklayın tabii, ben de saklayayım hatta. Bende böyle marifetler yok maalesef...

      Sil
  36. harika çok güzel olmuş tam da dantellerimi ne yapsam diye düşünürken bu fikir iyi oldu bende amaaan napıcam dantel falan diyenlerdendim ama şimdi bayılıyorum;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler!
      Ne güzel fikir olmuş size:))
      Yapın ve keyifle kullanın...

      Sil
  37. Üstteki banner mı diyorlar ne, o ne gözel olmuş: ) Çok da manidar: )

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Manidar??
      Gözünden bir şey kaçmıyor:)
      Çok teşekkürler!

      Sil
  38. güzelmiş be! Semi o günler ,dantel olayında komşu kızının yeni bir model öğrenmesi ve mahallelinin kızlarına ,kadınlara öğrendiğini gösterme bahanesine bol muhabbet ile kaynaşırlar imiş
    ablalarım ,annem yaparlardı banim de elime zorla iple tığ vermişlerdi zora ki bir çarşaf kenarı yaptım sandıkta bekliyor
    güzel olmuşlar gerçekten çok çok beğendim Semi ellerine sağlık
    kirlendikçe yıkayıp tekrar yapabiliyoruz değil mi ?
    sevgiler Semi'cim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel günlerdi tabii. Ben hatırlıyorum dün gibi nerdeyse. Ne modeller çıkarırlardı, bazı zor modeller de birkaç kişi çözmeye çalışırdı:))
      Sen en azından biraz bulaşmışsın, ben elime tığ almadım.
      Aynen dediğin gibi sadece şeker ve su sonuçta. Yıkayıp tekrar yapabiliriz veya sıkılırsak yıkarız kaldırırız:)
      Çok teşekkürler yorumun için ve beğendiğin için:)

      Sil
  39. senin gibi diklenen nice hatunlar şimdi dizlerini dövüyordur bu yazıdan sonra :)
    süper olmuşlar Semi'cim gerçekten . Sıcacık bir hava katmışsın mutfağına . koşup sandık karıştırmamak elde değil

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle!!!!!
      Sende vardır kesin:)
      Çok teşekkürler beğenin için Elif`cim:)

      Sil
  40. Yahu biz seninle aynı cenerasyon değil miyiz? Sen nasıl hiç dantel işlemedin? Ben yaptıklarımı sayayım mı sana, kendime bir takım ara danteli (en en en ince Çapa marka iple, en en en bi ince tığla hem de) masa örtüsü ve takımı, bilimum tepsi örtüsü (ki bir tanesi nasıl sıkı iğneydi, nasıl güzeldi, nerde ki acaba?) Sonraaa bir de tam bu dönemlere babamın iflası denk gelmesin mi, biz ailenin üç kadını parayla dantel örüp, ev ekonomisine katkıda bulunmayalım mı (ev ekonomisi lütfen yani, dersi bile vardı ;)
    Çok kıymetlidir o bakımdan benim için dantel işi, çok da hatırası olan bir iştir ayrıca, senin "diklenmelerin" neyse ki şu anda hafif bir pişmanlığa dönüşmüş ki, itirafından bunu anladım :) Lütfen çok iyi bak onlara Semi, bunca güzellikleri yapanlara da bir selam çak gönülden...
    Neymiş kardeşim bu dantel mevzuu, bana bir post yapacak kadar yorum yazdırdı, çok özür dilerim bi yandan da bu kadar uzun yorum yazdığım için, istersen hiç koyma aramızda kalsın ;)
    Çok sağol Semi yaaa, çok sağol sen...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynıyız aynıyız:)))
      Çalışkanlık taaaaaa eskilere dayanıyormuş meğer sende:))))
      Hiç ilgimi çekmedi, ablamlar senin gibi neler yaptılar neler. Ben elime tığ bile almadım!
      Hep dikişe takıldım, anneme yardım ettim falan.
      Dedim ya sinir olurdum dantel meselesine. Ay ne uğraşırlardı masa örtüsü bitsin diye! Bana da altı üstü bir örtü, olsa ne olur olmasa ne olur gibi gelirdi:)
      Yok yok değerliler tabii ve ben geç de olsa anladım ve onlara çok iyi bakıyorum:)
      Annemin göz nuru hepsi.
      Uzun yorum yazınca bir insan neden özür diler? Ayıp mı ki?
      Ben daha çok seviniyorum fena mı:))
      Gene gel, hem de uzun uzun yorumlarınla gel:)
      Ben teşekkür ederim Esen`cim:)

      Sil
  41. Senin yorumlara devam yanit yazamiyoruz niyeeeee???

    Neyse, guzelim benim, ne icersek icelim eminim cok eglenecegiz :-)Akrep burcunu bilmezmiyim, zipzip ziplayacaksin ortalikta :-) Insallah kismet olur.

    Yaziyi simdi sen soyleyince fark ettim, size de bu yakisir zaten ;-)

    Eski hatunlar saydigin islerle dolduruyormus vakitlerini, bizim donem evi, cocuklari ve ailesine supurge olmak yerine yoga, gezi, hobi, alisveris, konser gibi aktivitelerle dolduruyor vaktini :-) Aslinda her jenerasyon kendi capinda karinca gibi. Uzun zaman evvel bir arkadasim bir yazi yollamisti, internet ortamlarinda dolasan anonim yazilardan, modern kadini anlatiyordu, calisan, sporunu yapan, sosyal olan, kultur programlarini takip eden, cocuklari ile teker teker ilgilenen, kuluplere uye olan, evde yemegini yapan, hatta ekmegini yapan, hobileri olan...kadin butun bunlari yaparken erkek hala isten gelip birasini alip mac seyrediyor diyordu :-) Cok fazla dusunur oldum bu yaziyi :-)))))

    Roller degisiyor ama butun yuk bizde cunku tasimayi seviyoruz sanirim hahahahah!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şu anda öyle bir sorun görünmüyor.

      Yazdıkların doğru tabii. Annemlerin dönemi bu tarz işler yapardı ama çocuklarıyla oturup oyun oynamazdı, kitap okumazdı mesela. Yani şu zamanki ilgi tamamen değişti. İmkan fazlalaştı, bu da beraberinde onu da yapayım, bunu da yapayım derken zamansızlığı getirdi. Kime sorsan zamanı yok!
      Hangisi doğru inan bilmiyorum. Evet o kadar kul köle olmayalım ama bazen de bencilliğe doğru gidiyor bazı şeyler. Çocuk yetiştirme konusuna gelince, eskiler o imkansızlıklarla, ilgisizlikle çok da iyi yetiştirmişler bizleri. Şimdi bu kadar eğitimli anne-babaya bakıyorum da ne çocuklar yetişiyor! Görmek istemezsin bazılarını:)

      Sil
  42. bana hep hanımların boş zamanlarını öldüren bi katil havası uyandıran dantelin aslında toplumsal depresyon ilacı olduğunu keşfetmem yakın zamana tekabül ediyor.

    klasiğin her zaman yerini koruyacak olması asla inkar edilemez ama oluşan kuşak güncellemesi ihtiyacı da varlığını artık gözümüze sokar durumda. en güzel şey ise klasiğin modern yorumu masanızın üzeri gerçekten harika olmuş. özellikle vazo gayet yaratıcı

    minik bi dip not şeker seven evcil hayvan sahiplari bu tür aksesurların yalanma ihtimalini asla göz ardı etmemeli. kedimi babanemin dandet namaz takkesinden yaptığı peçeteliği yalarken buldum da o bakımdan

    elinize gözünüze sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Önce hoş geldiniz demek adetten:)
      Çok doğru tespitler:))
      Beğenmeniz beni mutlu etti. Çok tarz biri değilim ama mutlaka kendime göre yorumlamayı severim.
      Eeee ne olacak şimdi?! Bizim evin kedisini de gözetlemem lazım sanırım:)
      Hiç aklıma gelmezdi bir kedinin yalama ihtimali:)
      Yalasa bile çok zararlı mıdır şeker miktarı?
      Çok teşekkürler yorumunuza, tekrar beklerim. Arayı çok açmayın:)

      Sil
  43. Semicim sen söyleyince farkettim, çok teşekkür ederim, sevgiyle yollamıştım sende değer verip kullanıyorsun
    çok teşekkürler, mutlu oluyor insan böyle geridönüşü görünce :)

    YanıtlaSil
  44. Bana gore cocuklara cocuk olarak yaklasilmali, bunu yaparken de biraz cocuk ruhlu olmali :-) Ki hayata hazirlanirken guclu olmayi ogrensinler birazz da gulen gozlerle bakabilsinler. Herseyi hazir koyunca ne oldugunu bu son 10 sene icinde cok net gordum o yuzden kesinlikle kontrollu disiplin, karar verme ozgurlugu ve sonsuz yaraticilik konusunda tam destek taraftariyim ben.

    FAKAT, her zaman soyledigim gibi cocugu olmayan bir hatun olarak konusuyorum, cagin gereklerine de uymak lazim yoksa orjinal yapayim derken marjinal veletler cikarmak isten bile degil hehehehe (yine not marjinal olmalari kotu degil de hangi dalda ne kadar marjinal olacaklari problem yaratabilir hahahaha)

    Sana bu bahsettigim konularda da hayranim bilesin!

    YanıtlaSil
  45. kedim-zencefil- boğazına düşkün garfield vari bi mahluk olduğundan boğazına çok düşkün ve tatlı şeylere bayılıyor. başta eğer sizin kedinizde şeker düşkünlüğü yoksa aksesurlarınız güvende demektir

    ben kedi üzerinde bir zarar görmedim tek sıkınrımız peçetelik 4 güne kalmadan formunu kaybediyor :) ama bir kedinin ısrarla bir danteli yalıyor olması görüntüsü o külfetide görmezden getiriyor - o pembecik dil dışarı çıkıp çıkıp duruyor ya çok sevimli oluyorlar.-

    bu durumu veterinerimizle de paylaştığımda bir sıkıntı görmemişti bunu da eklemek istedim

    kedinize bol şekerli zamanlar diliyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim kedinin şekere zaafı varsa da ben hala bilmiyorum:)
      Ama garip şeyler yiyor bazen, çubuk kraker, fındık gibi. Özellikle vermiyoruz ama fırsatını bulursa yer:)
      Ha bir de geçen yaz tabakta kalan birkaç parça kavunu götürdü!
      Bilgilendirme için çok teşekkürler:)

      Sil
  46. İşte budur işte budur ya ! Ben senin bana benzeyen bu yaratıcık hallerine bayılıyorum,tam benlik :-))
    annemin ,anneannemin bana çeyiz diye ördüğü benim ise bir lahza dahi onu havlularıma takmayı aklıma getirmediğim ama onu saç bandı,yaka gibi bilumum yerlerde kullanma isteğim var...uzun cümlemden nasıl heyecan duyduğumu anla:-))
    fikirlerini cebime koydum,uyarlanacaktır;))
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benziyor muyuz gerçekten?
      Dantelli havlu benim için de yapılmıştı ama onları hiç istemedim ben. Pişman değilim:))
      Sen de bu heyecanını öldürme ve hemen işe giriş. Yap bir şeyler dantellerle ve biz de bakalım ne yaptığına:)
      Fikir verdiyse ne güzel, ben teşekkür ederim...

      Sil
  47. selam şekerim blogunu yeni keşfettim maaalesef ama bayıldım:)))
    bende beklerim..SEVGİLER..
    http://ozlemtuana.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Geç olması problem değil:))
      Beğenmenize sevindim, gene beklerim:)

      Sil
  48. yorumları okudum da herkesin evinde hemen hemen aynı hikayeler var galiba .annem 3 yaşındaki kızımın çeyizine dantel örüyor hatta.ben de birkaç parça sevdiğim örtü dışında hiçbirini kullanmadım.ama bu birleştirme fikri hoşuma gitti.güle güle kullan.sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler:)
      Evet, hikayeler benziyor gerçekten. Ben bu kadarını tahmin etmezdim:))
      Güzel bir fikir verdiyse ne mutlu bana!

      Sil
  49. yorumları okudum da herkesin evinde hemen hemen aynı hikayeler var galiba .annem 3 yaşındaki kızımın çeyizine dantel örüyor hatta.ben de birkaç parça sevdiğim örtü dışında hiçbirini kullanmadım.ama bu birleştirme fikri hoşuma gitti.güle güle kullan.sevgiler

    YanıtlaSil
  50. anneler istee boyleenimde ceyizden kalma bir sandik dolusu. dantel takimi var...anem yapmista yapmis...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bende sandık dolusu yok. Ama bendekiler de yetiyor zaten:))
      O kadar çok danteliniz varsa bu tarz değerlendirmeyi deneyebilirsiniz.
      Sevgiler:)

      Sil
  51. Anneannem yapardı bu şekerli uygulamayı, hatta geçen gün annemle andık uğraşıp ördüğü küçük saksıları:) Vitrin takımı vs. olmasa da herkeste kesin bir fiskos masası örtüsü vardır bence:)onlar ne zaman geri dönecek ki, fiskos yapacak komşu da yok eskisi gibi...
    Dantele bakış açısı yaş almadan değişmiyor herhalde, ya da böyle güzellikler gördükçe gözümüz mü alışıyor? Şimdi herkes koşup biryerlerden dantel bulacak, dantelden tabaklarımız olacak:) Ne güzel o emekler sandıktan çıkacak!
    Evet her şey çok güzel, salı gününün menüsü de:)
    Sevgiler nostalik Semi'ye!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nostaljik Semi lafını sevdim:) Aman öyle üzerime yapışmasın da, duygusala bağlamayayım:))
      Eeeee anne adayı, buluşsak diyorum bir şekilde?
      Ne dersin?
      Laflarız biraz:)
      Öptüm...

      Sil
  52. Yaziyi okur okumaz dun gece yaptim. Simdi kuruyor... Sonucu merak ediyorum :))

    YanıtlaSil
  53. Blogunu çok beğendim.Takipteyim.Sende takip edersen memnun olurum.Sevgiler...

    www.modayizbiz.blogspot.com

    YanıtlaSil
  54. çocukluğumuzun başatcı dantellere,
    bir dönem tukaka dense de,
    günümüzde iade-i itibar verildi:)))
    benim de kıyıda köşede var......

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen dediğiniz gibi:)
      Sanırım bunda artık dantel yapabilen kişi sayısının azalmasının da payı büyük:)

      Sil
  55. Güzel Semi tatlı Semi, ne güzel olmuş o örtü öyle hele vazo kılıfı mı desem ne desem pek sevdim ben. Sandıkta bekleyen o kadar çok dantel var ki bende de birazı gün yüzü görse hiç fena olmaz:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Fadiş`cim çıkar dantellerini sen de:)
      Çok da basit yapması, değerlenmiş olurlar.
      Senin deniz kabuklarınla daha da güzelleşti mumluğum:) Tekrar teşekkürler!

      Sil
  56. Dantellerin tarz değiştirmesine bayıldım! Çok güzel olmuşlar harikalar ama her yoruma ayrı ayrı aynı samimiyetle cevap vermeniz bende ayrı bir hayranlık bıraktı:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler:)
      Ayrı ayrı cevap yazmak zor gibi gözükse de, yazmak lazım diye düşünürüm. Zaten artık çoğunu tanıdığımdan severek yazıyorum:)
      Yoksa birkaç resim koyup post oluşturmak çok da zor değil. Karşılıklı diyalog yoksa kalıcı olmak da zor.
      Gene beklerim, sevgiler:)

      Sil
  57. Ya nasıl da güzel olmuş, annem de bana yapıyor bunlardan ama ben kullanmam diyorum :) oysa bu başkalaşım harika!, anlatımınız da çok açıklayıcı, ellerinize sağlık..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler!
      Hiç öyle demeyin, yapsın anneniz. Sonra siz de türlü türlü kullanırsınız:)))

      Sil
  58. evet harikalar bunlar:)
    bende aynen evlenirken istemedim verdi geri verdim şimdi tek tek geri alıyorum:)
    ekmek sepeti yaptım bir tane:)
    paylaşayım blogda iyi oldu bu yazıyı gördüğüm:)
    ellerine sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler:)
      Ekmek sepeti iyi bir fikirmiş. Blogunuza baktım ama göremedim.

      Sil
  59. bayıldım bu yaptıklarınıza , benimde o kadar çok dantelim var ki kapalı yerlerde duran. Değerlendirme vakti geldi demek :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Danteller güzel ve kıymetli. Çıkarın saklandıkları yerden:))
      Sevgiler:)

      Sil
  60. Ah bu yazınıza bayıldımmm... Ne danteller örmüştüm ben de genç kızken. Bir gün çarşafa kısa gelen danteli uzatmamak için isyan edip kes çarşafın fazlalığını diye anneme itiraz etmiştim. Epeycesi sandık bekliyor epeycesi kullanılmayı şimdi. Ama nerdeee gipürlerin canını seveyim yıka sık kullan. :)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben hiç dantel örmedim. Ne yazık ki öğrenmedim bir şekilde. Annemden bana gelenler çok, böyle değerlendiriyorum ben de:)

      Sil
  61. Bende böyle bir çalışma yapmıştım gerçekten dantellerin dönüşümü muhteşem oluyor halen hazırda ikisini mumluk diğerini de sizin gibi içine deniz kabuğu koyarak orta sehpam da kullanıyorum.Sizin danteller de çok güzel olmuş ellerinize sağlık bende ziyaretinizi beklerim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel, ben de çok memnunum ve hala kullanıyorum:))
      Ziyaretinize gelirim, sevgiler:)

      Sil
  62. Bir naifliği oluyor dantelin, değil mi?
    Çocukken dantelden sıkılmamızın nedeni belki de televizyon üstünden telefon üstüne kadar her yere dantel yerleştirme sevdasıydı annelerimizin:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet kesinlikle katılıyorum. Bence çok değerliler:)

      Sil
  63. Çok güzel, çok sevdim. Bu işlemi uygulayacağım hiç dantelim yok ama bu haliyle çok beğendim.

    YanıtlaSil
  64. Dantel okul yakaları da vardı, bir de onları bile ütüleyen enerji küpü annelerimiz. Evimde dantel kullanmadım pek ama annemin çeyiz diye koyduklarını hala saklıyorum, hep de saklıyacağım. Gün olur yeni bir trendle kızlarım kapıma dayanırsa günün birinde iyi bakın ha deyip veriririm onlara. Ortaokul yılları idi sanırım bir yaz tatilinde dantel örneği çıkarıp birkaç minik çiçek yapmıştım. Ama sadece ben değil bütün arkadaşlar yaptık. Dantel demek şimdi anne demek gibi geldi bana. Şekerli tarif ilginç, karıncalar bulmazsa dipdiri kalır gibiler. Çok güzel bir paylaşım, teşekkür ederim..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Rica ederim. Çok ilginç ama ben o şekerli dantelleri hala kullanıyorum ve karınca gelmedi hiç. Ancak çok sıcakta kalmaması lazım, çözünebilir belki.
      Dantel güzel, bana da annemi ve o eski apartman komşuluklarını hatırlatır. Hayatımda hiç dantel yapmadım, sanırım en büyük etken evde yapan üç ablamın olmasıydı. Sevgiler...

      Sil