"Meħrba"

Nasıl güzel bir karşılama!
Malta`da şehirlerin girişinde böyle karşıladılar bizi... Okunuşu bizim "merhaba" ama anlamı 'hoş geldiniz'...

Bir ülke ya da şehir için, ne söylenilse azdır aslında. Zaten bir yeri tanımak için 3-5 gün asla yetmez, sadece ön fikir verir. Öte yandan herkes gittiği yeri ancak kendi kültürü kadar algılar. Dolayısıyla kimimizin beğenisine, kimimiz burun kıvırır, kafadaki öncelikler hiçbir zaman tutmaz. Gittiğim yerlere hep keyif odaklı gittiğimden hiç öyle hayal kırıklığı yaşamam kolay kolay. Ön araştırma yaptığımdan listem tam olup balıklama atlama için müsait şekilde giderim:)

Çocuklarla birlikte liste bazen değişiyor, yaşlarının durumuyla alakalı olarak yenileniyor. Onların da katılacağı, hoşlarına gidecek atraksiyonlar öncelik oluyor ki sonra sıkılıp arızaya bağlamasınlar:))

Malta, içinde birden çok kültürü barındıran bir ada. Bu dillerine de, mutfağına da yansımış haliyle. İngilizce ve Maltaca yaygın ama İtalyanca da konuşuluyor. Maltaca da Arapça kökene de rastlamak mümkün.

İklim de Akdeniz havasında olunca insanlar rahat, samimi...1960 yılına kadar İngiliz sömürgesi olan ülkede soldan işleyen bir trafik var. Yeme-içme kültürü zengin, balık ve sebze ağırlıklı, her köşe başı İtalyan mutfağı, tatlılara bakarsanız hurmalı, helvalı tatlılar, adanın spesiyalitesi ise tavşan yemekleri...

Adanın kaktüsleri boyumuzu aşan heybetiyle şehir merkezleri dışında her yerde,  "bajtar tax-xewk ya da prickly pear" diyorlar. Çoğalmaları boşuna değil, her derde deva nerdeyse; rüzgar kesici, koruma duvarı, sınırları belirleyici, hayvanlar için ucuz ve besleyici gıda...

Notlarımda adada bir Playmobil FunPark olduğu yazılı olunca, pas geçmek olmazdı. Legoland gibi bir yer hayal ederken manzara pek öyle değildi. Tam bunun hayal kırıklığını yaşayacaktık ki, hiç hesapta olmadan kendimizi Playmobil fabrika turunda bulduk!

Malta`daki fabrika, Playmobil`in Avrupa`daki dört fabrikasından biri, 1971`de kurulan fabrika, 1974`ten beri  800`den fazla çalışanıyla, üç vardiya çalışarak tüm dünya için sadece mini figürleri üretiyor.

İnanılmazdı, fabrika içinde gezerken kasa kasa kol, bacak, kafa, kimi zaman aksesuarlar görüp, boya makinelerinde minik yüzlerin nasıl da hassas ve hızlı boyandığına tanık oluyorsunuz. Ben böyle etkilendim, çocukları siz düşünün:)

Tahmin etmek zor değil, fabrika içinde fotoğraf çekmek tabii ki yasaktı! Bu mini figürler kendi el emeğimiz sayılır, fabrikada bizler monte ettik:))
Bir yeri keşfe gitmişsem çok yürürüm, mümkün olduğunca metro, otobüs ulaşımda ne varsa  kullanırım. Tur şirketlerini bu yüzden sevmiyorum, sürü psikolojisine sahip değilim ne yapayım:))

Artık bilgiye ulaşabiliyor olmak mucize değil. Üstelik öyle beş yıldızlı tatil olsun, fazla yürümeyeyim gibi bir sıkıntınız yoksa yurt dışında pek çok tatil imkanı var ki, Alaçatı`da bir butik otelde tatil yapmaktan ucuza patlar:) Üstüne bir de bilinmeyen köşeleri, adı sanı duyulmamış güzellikleri görüp dönersiniz.

Malta`da geçen sene yenilenen otobüsleriyle iyi bir ulaşım ağı kurmuşlar. Neredeyse hiç beklemeden, tüm gün geçerli biletinizi alıp in-bin yaparak turluyorsunuz adayı.
Çocukların "susadım, acıktım, acil tuvalet" ihtiyaçları ile didişmeleri arasında ne kadar gezilebiliyorsa o kadar gezdik, suyunu çıkardık adanın...
Artık güzergahları, otobüs numaralarını, caddelerini ezberleyince kendimi kısa bir süre sonra akşam evine dönen bir 'adalı'gibi hissettim:)))

Aşk kilitlenir mi hiç?

Malta`da kilitleniyormuş, öğrendim:)

Aşıklar kilitlerin üzerine isimlerini, tarih yazıp buraya kilitliyorlar! Sormayın anahtarı ne yapıyorlar diye, Akdeniz`e fırlatıp atıyorlardır herhalde...
Aşk dediğin şey sonsuza kadar sürer mi hiç: zannetmem! Ümit işte insanlarınki:) Demek ki neymiş, hurafeler her yerdeymiş:)

Ha çer çöp bağlamışsın ağaca, ha para atmışsın asırlık süs havuzuna, ha kilit takmışsın denizin üstünde...

Bu güzel, rahatına düşkün hanıma başkent Valletta`daki arkeoloji müzesinde rastladım. 1980 yılında UNESCO kültür mirası listesine alınan Hypogeum of Ħal-Saflieni`de bulunup bugünkü ikametine alınmış. Kendisi aslen rahibe olup, ismi hafızama çoktan kazındı: "Sleeping Lady"! Tanınan bir figür olduğundan turiste ıvır zıvır pazarlayan yerlerin de gözdesi:)

Malta`da öyle yerler var ki, film seti gibi... Zaman durmuş...Eski başkent Mdina gibi, dar sokaklarında yürürken artık ben yoktum. Şövalyesini bekleyen eş mi, katedralden çıkan rahibe mi, pazarcı bir teyze mi...ne oldum bilemedim.

Paylaşım olsun, blog yazmak anlamına kavuşsun maksadıyla Malta`dan birkaç fotoğraf da eklemek gerek:

Toparlayabildiklerim bunlar....Başka başka ne gördük; eski el işlerinin anlatıldığı harika bir minyatür sergi, 'Valletta Glass' ziyareti (camla nasıl oynandığını görmek ayrı bir keyif), birkaç katedral, uçak müzesi, el sanatları köyü, denizden Malta kıyıları....

Gittiğim yerlerden olmazsa olmaz mutlaka aldığım yemek kitapları olur. Bu kez çocukları da unutmadan onlara da çok hoş kitaplar aldım.
Zannetmeyin ki evimde sürekli dünya mutfağından bir yemek pişiyor, yok öyle bir şey:))) Vakit buldukça, malzemeleri de bulabiliyorsam biraz değişik bir tat arayışındaysam kitapları karıştırıp karıştırıp yapıyorum. Değiştiriyorum da tarifleri zaten...
Çok sevdiğim yeni jenerasyondan  Tim Mälzer, yemek tariflerini kitaplarda yazdığı gibi birebir uygulamanın ne kadar sıkıcı olduğundan bahseder. Ona göre işin püf noktası yaratıcı olmaktır, malzemeleri kendi tarzında kullanabilmektir. Yıllar önce onun bir stand up tadında gösterisine katılmıştım. Nasıl keyifliydi anlatamam, 3000 kişilik salonda hem yemek pişiriyor, hem de başından geçen komik hikayeleri anlatıp, yemek tüyoları veriyordu:))
Neyse aldığım dergilerden biri  Jamie Oliver`ın. Onun da çok hoş, genç bir tarzı var.

Dergiyi karıştırırken tesadüf gene bir profiterol tarifine rastladım:)
Bu arada geçen yazımda profiterol konusunda topu Bolat`a atmıştım, kendisi ben yokken konuyla ilgili çok güzel bir yazı hazırladı. Tekrar çok teşekkür ederim Bolat:)
İnsanın böyle sanal dostlukları olması ne güzel!