Sıradakiiiii.....

Evimize taşınalı iki yıl olacak bu yaz. Bu süre evin boş duvarlarını (-ki hiç sevmem, evde soğuk bir hava estirir) doldurmaya yetmedi henüz. Geçen yıl toparladığım fotoğraflarla merdivende bir galeri yarattım denilebilir. Benim ve eşimin ailesinin fotoğraflarıyla kapladım tüm boşluğu. (en eskisi 1912 tarihli, sonrası bizim çocukluğumuza dayanıyor) Mutfağım ise tüm gün keyif için düşünüldü, hayatımıza katıldı, evimizin merkezi, en çok kullandığımız mekan haline geldi. Camın önünde bu keyfi tamamlayan sedirin iki yanında rahmetli babamın gençliğinde özenle biriktirdiği HAYAT mecmualarından (1956-57 yıllarına ait) özenle seçtiğim, okuyanları gülümseten Vita Margarin, Nuh`un Ankara Makarnası gibi markaların, zamanın hoş grafik çalışmalarını gösteren, zengin metin yazarlığını gözler önüne seren reklamları mevcut. Bir değil birkaç yazı da çıkar yani bu konudan...
Evdeki misafir tuvaletine gelirsek, ne zaman içeri girsem 'burada birşey eksik" hissi vardı. Aşağıdaki süs-püsün kafamdaki ilk oluşumun üzerinden de bir yıl geçti yaklaşık. Lavantalı kuşlarımı bilirsiniz, onları yaptıktan sonra kendim başta olmak üzere çok beğenip (ukala ben:)) kullanmaya ve hediye etmeye başladım. Kuşları dallara kondurayım, elimdeki artık kumaşlar değerlensin, hatta patchwork havası olsun, arada da meşhur kalplerim eksik olmasın derken ortaya baktıkça içimi açan, 'iyi ki yapmışım ya...'dedirten birşey çıktı.....