"Golden Circle" ya da "Altın Çember"

İzlanda hakkında biraz bilgi edinince önerilen yerlerden biri olan "Golden Circle" adı verilen bir rota öne çıkıyor. Reykjavík`ten günlük olarak gidilebilen en sevilen seyahat rotası olan"Golden Circle" üzerindeki anlatacağım üç doğa harikası da gerçekten görülmeye değer.
Biz bunun için araç kiralamayı tercih ettik, bu rota üzerinde tur şirketleri de alternatif olarak elbette değerlendirilebilir. 

Þingvellir

Þingvellir ya da Thingvellir Milli Parkı, Reykjavík`in 40 km. doğusunda yer alan, 930 yılında dünyanın ilk parlamentosunun kurulduğu ve Unesco Dünya Mirası listesinde yer alan bir bölgenin adı. Oraya vardığımızda azımsanmayacak sayıda araç ve otobüsle karşılaştık. Turizm ofisinde kısa bir bilgi aldıktan sonra yürümeye karar verdik. Giriş ücretsiz. Bölge geniş olduğundan ve bazı turistlerin yolu otobüsle devam etmelerinden dolayı yürüyüş yolunda turist yoğunluğu azalıyor. Hafif bir yağmurun eşlik ettiği yürüyüş bizden kimseyi yormadı doğrusu. Üstelik burası Kuzey Amerika ve Avrupa kıtalarının kırılma noktası olduğundan buradaki çatlakta yürümek her zaman elimize geçecek bir fırsat değildi.

İzlanda`da su görmeye kısa sürede alışıyor insan.

Buradaki yürüyüşten sonra ikinci hedefimiz jeotermal aktif bir bölge olan Haukadalur`a doğru yola çıktık. Yol inanılmaz güzel, İzlanda`nın gurur duyduğu atlar her tarafta. 

Fotoğraf çekmek için yavaşça yaklaştık bir gruba. Meraklı meraklı geldiler tek tek, ayrılmak istemedik yanlarından hiç.

Haukadalur

Haukadalur jeotermal bir bölge ve gayzerlerin evi aslında. Gayzerlere için kısaca, yeraltında sıkışan kaynar suların dışarı pürkürtülmesi diyebiliriz. Buraya geldiğimizde daha arabayı park ettiğimiz yerden kokusu geliyordu. Bilenleriniz vardır belki İzlanda`da evlerde kullanılan sıcak su yeraltından geldiğinden biraz yumurta gibi kokuyor. İnsan 1-2 gün içinde alışıyor diyeyim:) 

Park yeri ve hemen bitişiğinde bir merkez yapmışlar, yeme-içme ve alışveriş imkanı sunuyor. Çok da şık bir yer. Oradan küçük bir yürüyüşle gayzerlerin diyarına geçmiş oluyorsunuz. Bu arada bölgeye giriş ücretsiz.

Gayzer adını veren "Geysir" da burada, ne yazık ki artık çok aktif değil. Gözlerimiz Strokkur`a kilitlendi herkes gibi. 

Tanıştırayım: bölgedeki en minik gayzer! Sempatik gibi görünse de oldukça kaynar bir durumu var:)

Dünyanın ikinci büyük gayzeri, gayzerlerin atası "Geysir" artık yarı emekli olmuş. Ancak deprem olduğunda aktif olduğu söyleniyor ve 70-80 metre püskürüyormuş.

İsim anası olduğundan ayrıca saygı duyuyoruz kendisine.

Gayzer Strokkur 8-10 dakikada bir püskürüyor. Sonuçta kesin bir zamanı yok aslında, yaklaşık olarak diyelim. Bazen az, bazen çok yükseğe püskürüyor. 25-30 metreye ulaşabiliyor. Beklemek herkes gibi bizi de heyacanlandırdı. Fotoğrafçılar için tam bir şölen! Profesyonel makinelerle bekleyip iyi kareler yakalamak çok da kolay değil. Bu konuda eşim Niels`e çok teşekkür etmem gerek:) 

Bu da püskürdükten sonraki sakin(!) hali. 

Off nasıl bir ruh hali içindeydik orda! Tüm fotoğrafçılar rüzgara göre ıslanmayacakları bir yönde beklerken çocuklar ne yaptı dersiniz? Elbette ıslanmak üzere bekleştiler! Başardılar da, sırılsıklam oldular resmen:)

Gullfoss 

"Gull" altın, "foss" şelale anlamına geldiğinden "Altın Şelale" de deniyor dolayısıyla ve İzlanda`daki pekçok şelaleden en ünlüsü. İki basamaktan oluşan şelalenin, ilk basamağı 11 metre, ikincisi 21 metre yüksekliğinde.

Etkileyici bir hikayesi de var. 1907 yılında bir İngiliz bu bölgeyi satın alıp enerji santrali kurmak ister. O zamanki toprak sahibi Tómas Tómasson, meşhur cevabı olan "benim dostumu satmıyorum" der. Sonraları bir şekilde yabancı bir yatırımcıya kiraya verilen şelale için kızı Sigríður Tómasdóttir resmen bir savaş başlatır. Gece gündüz çalışır, avukatları devreye sokar ve protesto amaçlı çıplak ayak Gullfoss`tan Reykjavík`e yürür. Sonuç olarak 1928 yılında proje başlamadan biter, 1979 yılında Gullfoss koruma altına alınır.

Bizim evin bir numaralı artisti:)

Ve yolllar... Farkına vardınız mı bilmem, hava nasıl değişken! 

Maceracıları, bisiklet turu yapanları, fotoğrafçıları, kamp yapanları, karavanla yol alanları....hepsini birlikte hiç bu kadar sık görmemiştim. 

Devam, daha çok yolumuz var...

Not: Lütfen fotoğrafları izinsiz kullanmayınız.